Elvis Costello-National Ransom (Hear Music 2010)

Το μοναδικό πράγμα για το οποίο δεν μπορείς να κατηγορήσεις τον Elvis Costello είναι το ότι δεν πειραματίζεται μουσικά.Μέσα στην πραγματικά λαμπερή καριέρα του έχει δοκιμάζει όπερα,punk,jazz και soul.Γι' αυτό μπορούμε να του συγχωρήσουμε και τα δύο προηγούμενα όχι και τόσο καλά άμπουμ του που ηχητικά ήταν μια επιστροφή στην Country και την Americana!Αν όμως σταθούμε στις άτυχες στιγμές του θα χάσουμε την ουσία. Όποιο στυλ και αν διαλέξει αυτά που χαρακτηρίζουν τον Costello ήταν είναι και θα είναι τα τραγούδια,η φωνή και οι στίχοι του. Αυτά ήταν που τον βοήθησαν να παραμένει αειθαλής μέσα στη διάρκεια του χρόνου και δεν τον έκαναν να βαλτώσει καλλιτεχνικά! Επίσης η άσβεστη επιθυμία του για αναγνωρίσει στα πλαίσια του Great American Songbook τον έκαναν να επιβιώσει πάνω από μόδες και λοιπούς μοντερνισμούς!Το περσινό Secret, Profane & Sugarcane πούλησε περισσότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες από ότι στην Αγγλία και αυτή η κυκλοφορία είναι η φυσιολογική συνέχεια!

Όπως και στον προκάτοχο του,έτσι και στο National Ransom την παραγωγή αναλαμβάνει ο T Bone Burnett. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο Nashville σε λιγότερο από ένα δεκαπενθήμερο.Οι μουσικοί που πλαισίωσαν τον Costello είναι μέλη στους The Impostors & Sugarcanes. Επίσης έχουμε περάσματα από μουσικούς όπως οι Vince Gill,Marc Ribot,Buddy Miller & Leon Russell.αναπόφευκτα λοιπόν το ηχητικό αποτέλεσμα είναι κάπως back to the roots,γεγονός όμως που δεν το καθιστά αδιάφορο,καθώς η ακρόαση του προσφέρει μεγάλη ευχαρίστηση!

Μέσα στο άλμπουμ τα επίκαιρα θέματα της πτώχευσης και της στέρησης γίνονται εμφανή,ενώ οι στίχοι,άλλοτε χαλαροί και άλλοτε αιχμηροί,ξεφεύγουν πολλές φορές από τα πρότυπα,ηχόντας σαν σκοτεινές ερωτικές μπαλάντες! Το εναρκτήριο ομώνυμο τραγούδι μαίνεται σε βάρος της Wall Street αν και αυτό δεν γίνεται άμεσα αντιληπτό.Είναι γεγονός πάντως πως κάποια αιχμηρά τραγούδια ηχούν πολύ ήρεμα και αυτό οφείλεται στην μουσική ιδιοφυΐα του παραγωγού T Bone Burnett!Το Stations of the Cross είναι το πρώτο τραγούδι που σου κινεί το ενδιαφέρον,και το ίδιο συμβαίνει και με το Pills and Soap.Σε αυτό ακριβώς το σημείο το άλμπουμ βγαίνει ολοκληρωτικά από το όποιο τέλμα και οδηγείτε στην κορύφωση του,μέσω των Five Small Words & Church Underground! Ο Costello μοιάζει να βρίσκεται στην καλύτερη του φόρμα και η μουσική αναδεικνύει την μοναδικότητα της ερμηνείας του,κάνοντας τον να ακούγεται σαν ένας old-school bluesman!Και μετά από αυτή την μαγική ερμηνεία,ο Costello αλλάζει και πάλι προσωπείο τραγουδώντας λυρικά και βάναυσα,έτσι ακριβώς όπως ακούγεται στο All These Strangers!


Γι' αυτόν ακριβώς τον διχασμό στον οποίο σε υποβάλλει και για άλλους τόσους λόγους που δεν μπορούν να εξηγηθούν αξίζει κάποιος να ακούσει το National Ransom αν και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ένα κλασσικό Elvis Costello άλμπουμ!