Η μουσική των Motek είναι πνιγμένη στο πάθος,τις ξεχασμένες αναμνήσεις και την ανάγκη να αναπολήσουν και να εντρυφήσουν τις πιο μύχιες ανθρώπινες συναισθηματικές καταστάσεις. Φορτωμένες με εφέ κιθάρες,βαρύ μπάσο και διαπεραστικά drums δημιουργούν το κατάλληλο μουσικό υπόβαθρο για όλα τα παραπάνω και λειτουργούν σαν τη γέφυρα που ενώνει την επιθυμία με την ελπίδα,το όνειρο με την τρέλα,τη μελαγχολία με την παρηγοριά.
Όσοι έχουν παρακολουθήσει τους Motek τους χαρακτηρίζουν σαν μια "οπτικοακουστική κολεκτίβα με εμμονή στο να αποτυπώσουν την εκφραστική δύναμη που έχει η μουσική". Είναι μια κολεκτίβα αποτελούμενη από μουσικούς που μέσα από τις συνθέσεις τους οδηγούν τον ακροατή στα όρια του,τον εκπλήσσουν και τον κάνουν να παραδοθεί πλήρως στη μελωδία. Οι συνθέσεις τους αν και ηχούν πλήρεις,αφήνουν τον περιθώριο στον καθένα να δώσει την δική του ερμηνεία σε αυτές. Είναι αιθέριες και έξω από τα κλασσικά πρότυπα. Οι κιθάρες ενώνονται με έναν σταθερό,κάθε φορά,ρυθμό,και το κάθε τραγούδι εξελίσσεται σταδιακά. Έτσι καταφέρνουν να δημιουργήσουν ένα μουσικό υβρίδιο το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μια κινηματογραφική προσέγγιση της rock μουσικής,που απευθύνεται όμως σε ένα διευρυμένο κοινό.
Η μουσική των Motek είναι αυτό που θα λέγαμε "μουσική με αρχίδια"! Εμπνέονται από κάθε τι που μπορεί να αποτελέσει ερέθισμα γύρω τους και δημιουργούν μεγαλείο. Μια ακρόαση στα "Motives", "Tenbagger" και "Abused" (που για μένα είναι ίσως οι κορυφαίες συνθέσεις της συγκεκριμένης κυκλοφορίας) θα σας πείσει για του λόγου το αληθές.
Δεν ξέρω κατά πόσο οι λάτρεις του post-rock θα ενθουσιαστούν από μια κυκλοφορία όπως το Dragons. Αυτό που σίγουρα γνωρίζω είναι πως αυτό το άλμπουμ αποτελεί την επιτομή ίσως της πρόκλησης και διέγερσης όλων των αισθήσεων και αυτό το στοιχείο από μόνο του είναι ικανό να κάνει κάποιον να επιχειρήσει να το ακούσει αβίαστα και να χαθεί στη μαγεία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου