Azure Ray-Drawing Down the Moon (Saddle Creek Records 2010)

Η συγκεκριμένη κυκλοφορία σημαίνει την επιστροφή του ντουέτου μετά από επτά ολόκληρα χρόνια αποχής! Η Maria Taylor και η Orenda Fink αφού χώρισαν τους δρόμους τους κάπου στο 2003 και αφού κυκλοφόρησαν solo δουλειές αποφάσισαν πως οι συνθήκες ήταν ώριμες για να επιστρέψουν μαζί δισκογραφικά στο 4ο άλμπουμ τους. Όπως είναι φυσικό το άλμπουμ αυτό δεν προκαλεί καμιά έκπληξη,καθώς είναι γεμάτο με αισθαντικά φωνητικά,αιθέριες μελωδίες και συνθέσεις,οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις,είναι ιδιαιτέρως δυναμικές!

Δυστυχώς το άλμπουμ ξεκινά με το αδιάφορο “Wake Up Sleepyhead”,ευτυχώς όμως δεν συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο. Ήδη από το “Don’t Leave My Mind”,όλα δείχνουν πως τίποτε δεν έχει αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν τους και αυτό γίνεται ακόμα πιο φανερό στο “In the Fog“,το οποίο είναι με άνεση το πιο ποιοτικό τραγούδι της συγκεκριμένης κυκλοφορίας! Εξίσου όμορφο ακούγεται και το “Larraine”,το οποίο ακολουθώντας το μοντέλο με τα διπλά φωνητικά και την ακουστική κιθάρα δημιουργεί ένα αισθητικό αποτέλεσμα σχεδόν άψογο.

Το “On and on Again”  που ακολουθεί είναι από τα τραγούδια που θέλεις εύκολα να ξεχάσεις κάτι που ισχύει και για ορισμένα τραγούδια που ακολουθούν,χτυπώντας άσχημα καμπανάκια όσον αφορά τη συνολική εικόνα του άλμπουμ. Ευτυχώς τα πράγματα στρώνουν κάπως στο  “Love and Permanence”,του οποίου η ακρόαση σε θέτει σε ένα περίεργο σκεπτικισμό. Γιατί άραγε κάποια τραγούδια να έχουν τόσο μεγάλη δυναμική ενώ κάποια άλλα να μοιάζουν τόσο διεκπεραιωτικά και αδιάφορα;

Το θετικό είναι ότι τα τρία τραγούδια που κλείνουν το δίσκο,δηλαδή  τα “Should’t Have Loved” (το οποίο κινείται σε ένα γρήγορο μουσικό τέμπο),το “Dancing Ghosts” και το “Walking in Circles” (τα δύο τελευταία είναι κλασσικά Azure Ray τραγούδια) διατηρούν ένα υψηλό συνθετικό και αισθητικό επίπεδο και σώζουν σε μεγάλο βαθμό την παρτίδα!

Το Drawing Down the Moon είναι ένα άλμπουμ που θα διχάσει.Οι φανατικοί οπαδοί τους θα ικανοποιηθούν καθώς ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με μια επιστροφή της μπάντας στις μουσικές της ρίζες. Οι νέοι fans όμως δεν θα βρουν κάτι που θα τους ενθουσιάσει και θα τους κάνει να ψάξουν πιο πολύ την μπάντα. Όπως και να έχει πάντως έχουμε να κάνουμε με ένα αξιόλογο άλμπουμ που σου δίνει την αίσθηση της νοσταλγίας και της επανασύνδεσης με ένα χαμένο φίλο από το παρελθόν!