Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Radiohead-The King of Limbs (XL Recordings 2011)

Ειλικρινά το να γράψει μια κριτική για ένα άλμπουμ ττων Radiohead,πόσο μάλλον για το τελευταίο τους πόνημα είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα στον κόσμο. Όταν έχεις απέναντι σου μια μπάντα που μέχρι τώρα δεν έχει κυκλοφορήσει κάτι που μπορεί να χαρακτηριστεία ντικειμενικά κακό,όταν έχεις μια μπάντα που έχει φανατικό κοινό και όταν ουσιαστικά καλείσαι να κρίνεις την μουσική περσόνα που ακούει στο όνομα Thom Yorke τότε τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο.

Για ακόμη μια φορά οι Radiohead αποδείχτηκαν άσσοι στο marketing χωρίς καν να προσπαθήσουν. Η είδηση ότι το νέο τους άλμπουμ θα διατεθεί για δωρεάν download στις 19 Φεβρουαρίου προκάλεσε αίσθηση και πανζουρλισμό και αυτοί φρόντισαν να μας εκπλήξουν ακόμα περισσότερο κυκλοφορώντας το άλμπουμ μια μέρα νωρίτερα (18 Φεβρουαρίου). Επίσης υπήρχε μια έντονη φημολογία ότι η μπάντα θα ταξίδευε μέχρι το Τόκυο για να κάνει μια ζωντανή παρουσίαση του νέου άλμπουμ τους,γεγονός που παρέμεινε αποκλειστικά στην σφαίρα της φημολογίας δημιουργώντας τσάμπα πανικό και προσδοκίες. Πέτυχε πάντως το σκόπό της που δεν ήταν άλλος από το να γίνει ντόρος γύρω από αυτή την νέα κυκλοφορία.

Στα του άλμπουμ τώρα οι Radiohead επέλεξαν για ακόμη μια φορά την πετυχημένη συνταγή της online αρχικής κυκλοφορίας του νέου τους πονήματος. Σε αντίθεση με το "In Rainbows" που ο καθένας πλήρωνε όσα ήθελε για να το αποκτήσει αυτή τη φορά το ποσό είναι προκαθορισμένο. $9 για να κατεβάσεις τα τραγούδια σε .mp3 format και $14 για .WAV! Βέβαια όσοι θέλουν μπορούν απλά να το κατεβάσουν πειρατικά (ήδη κυκλοφορεί σε διάφορα σχετικά sites και blog) και να περιμένουν μέχρι τις 9 Μαίου για να αγοράσουν την "κανονική" κυκλοφορία η οποία θα περιέχει κάμποσα καλούδια!
Στα της μουσικής όσοι περιμένουν να ακούσουν κάτι επιπέδου "In Rainbows" θα απογοητευτούν πλήρως.Αυτή τη φορά οι Radiohead εμφανίζονται πιο πειραματικοί παρά ποτέ. Μην περιμένετε να ακούσετε hit που θα συνοδεύσουν μελαγχολικές στιγμές σας,ούτε τραγούδια που θα σας αφήσουν με την αίσθηση "τι έγραψαν πάλι οι κερατάδες"! Ετοιμαστείτε για παράξενα,ηλεκτρονικά ηχοτοπία,ονειρικούς ρυθμούς και φωνητικά τα οποία δεν χάνουν το γνώριμο ατμοσφαιρικό ύφος τους,αλλά είναι αρκετά πειραματικά σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες.

Το άλμπουμ ξεκινά με το "Bloom",'ένα τραγούδι που αποτελεί άριστη επιλογή για ξεκίνημα. ένας χαλαρωτικός και distorted πιανιστικός ρυθμός και ξαφνικά να ξεπηδούν τα φωνητικά του Yorke μέσα από τη μουσική. Σίγουρα όχι κλασσικό Radiohead τραγούδι,αλλά ένας ευχάριστος ερεθισμός των αισθήσεων.Συνέχεια με το "Morning Mr. Magpie" και οι Radiohead μας αποκαλύπτουν μια πιο funky πλευρά. Not my cup of tea όμως καθώς το μόνο που κατάφερε να με συνεπάρει από το συγκεκριμένο τραγούδι είναι η το φανταστικό του μπάσο. Φτάνοντας στο "Little by Little "η κατάσταση αρχίζει να θυμίζει κάπως τα γνώριμα μουσικά μονοπάτια της μπάντας. Low-tempo σύνθεση με παιχνιδιάρικες κιθάρες και μπάσο και έναν Yorke να ξεδιπλώνει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του στα φωνητικά.Με το "Feral" η μπάντα γίνεται ξανά αγνώριστη! Εύηχο στα αφτιά,αλλά θες ένα τραγούδι με αρχή,μέση και τέλος και αυτό απλά μοιάζει με μια άναρχη ένωση ήχων,πράγμα που το καθιστά λιγάκι απεχθές.
Φτάνοντας στο πέμπτο κατά σειρά τραγούδι,το "Lotus Flower", νιώθεις πως τελικά υπάρχει ελπίδα. Προσωπικά το θεωρώ ένα εξαιρετικότατο τραγούδι και σίγουρα είναι με διαφορά το καλύτερο του δίσκου. Η μελωδία είναι λιγάκι πιο jazzy,το μπάσο είναι θεικό και ο Yorke ερμηνευτικά δείχνει να το απολαμβάνει και να δίνει τον καλύτερο εαυτό του. Αν προκύψει κάποιο single από αυτόν το δίσκο θα ήθελα να είναι αυτό! Η συνέχεια με το "Codex " δεν είναι τόσο ενθουσιώδης,αλλά αυτό δεν είναι με τίποτα ικανό να μειώσει την αξία αυτής της υπέροχης πιανιστικής μπαλάντας. ένα βήμα πριν το φινάλε οι Radiohead επιλέγουν το ακουστικό "Give Up the Ghost" για να δώσουν μια νότα μελαγχολίας στο άλμπουμ. Όταν όλη η σύνθεση περιστρέφεται γύρω από μια ακουστική κιθάρα και μερικές ωραίες ηλεκτρονικές λούπες,πρέπει να είσαι λιγάκι αναίσθητος για να μη σου αρέσει! Για το κλείσιμο οι Radiohead μας κρατούν το "Separator" ένα γλυκόπικρο τραγούδι αποχωρισμού. Με μουσική essence που παραπέμπει στην δεκαετία του '70,με ρυθμό απλό αλλά ουσιώδη είναι το ιδανικό τραγούδι για να κλείσει αυτή την κυκλοφορία και να αφήσει τον ακροατή με μια νότα ευχαρίστησης στο νου!

Σε γενικές γραμμές αν πω πως το "The King of Limbs" δεν αξίζει τα λεφτά του θα με πείτε τσιγκούνη. Θα προτιμούσα να πληρώσω κάτι παραπάνω για το "In Rainbows" και να έχω την επιλογή να δώσω όσα θέλω γι'αυτό. Οι Radiohead μπορεί να χόρτασαν επιτυχία,μπορεί να θέλησαν να πειραματιστούν,αλλά μονάχα 3/8 καλά τραγούδια είναι λίγα ρε γαμώτο για μια τέτοια μπάντα! Παρόλα αυτά δικαιούνται να έχουν μια άτυχη στιγμή στην καριέρα τους,μια ατυχής στιγμή όμως που μετριάζεται σε μεγάλο βαθμό χάρη στα highlights που συνυπάρχουν με μερικά κακά κομμάτια!

3 σχόλια:

  1. Συμφωνώ 100% σε όσα λες! Μεγάλη απογοήτευση το νέο τους άλμπουμ και δε σου κρύβω ότι με έχουν κουράσει με τους πειραματισμούς τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαγικός δίσκος.Δεν μπορεί κανείς να περπατήσει νηφάλιος όταν στα ακουστικά του παίζει το the king of limbs.Το μεγαλείο του δίσκου θα φανεί σιγά σιγά.Υπομονή λοιπόν όλοι εσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απλά περιμένεις από μια μπάντα σαν τους Radiohead να κάνουν κάτι καλύτερο από μονάχα τρία καλά τραγούδια σε ένα σύνολο οκτώ τραγουδιών. Βέβαια κάποτε έπρεπε και αυτοί να στραβοπατήσουν,αλλά θεωρώ πως αν περίμεναν άλλον ένα χρόνο για να κυκλοφορήσουν κάτι σίγουρα όλοι θα μιλάγαμε και πάλι για ένα αριστούργημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή