Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Light Asylum-Light Asylum (Mexican Summer 2012)


Τα τελευταία δυο χρόνια το μουσικό φαινόμενο που ακούει στο όνομα Light Asylum έχει καταφέρει μα δημιουργήσει αίσθηση στην web μουσική κοινότητα με το δυναμικό electrowave ήχο του. Το δίδυμο της Shannon Funchess και του Bruno Coviello έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα μεγάλο πυρήνα οπαδών,οπαδοί που έμειναν εκστασιασμένοι από το In Tension EP που κυκλοφόρησαν (αρχικά αυτοχρηματοδοτούμενο και στη συνέχεια μέσω της Mexican Summer),αλλά και από τα remixes της μπάντας αλλά και από τις συμμετοχές της Funchess σε διάφορα projects. Οι συνθήκες έγιναν κα΄τι παραπάνω από ώριμες για ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ και αυτό που ακούμε στο ομώνυμο άλμπουμ τους που θα βγει στην αγορά την 1η Μαΐου δεν μας απογοητεύει διόλου!

Οι Light Asylum είναι μια μπάντα που έχει βουτηχτεί κυριολεκτικά στον ηλεκτρονικό και darkwave ήχο της δεκαετίας του '80 και αυτό βγαίνει σε κάθε νότα τους.Ήχος ωμός,σε πολλά σημεία του πορωτικός και μια Funchess στα φωνητικά να αποτελεί μια ήρεμη δύναμη μέχρι τα μανιασμένα ξεσπάσματά της που σε χτυπούν κατευθείαν στον εγκέφαλο!

Αν κάποιος αναζητούσε ποτέ το ιδανικό ξεκίνημα μιας κυκλοφορίας τότε είναι βέβαιο πως το "Hour Fortress" θα ήταν μέσα στις πρώτες του επιλογές. Σταθερό beat με το  drumming (προϊόν drum machine) να παραμένει στακάτο από πίσω και με τα synths του Coviello να ντύνουν ιδανικά την απόκοσμη ερμηνεία της Funchess.To "Pope Will Roll" έχει αρκετά στοιχεία από την πρώιμη industrial σκηνή. Τα φωνητικά ακούγονται οργισμένα και ο ρυθμός του σε παρασέρνει με χαρακτηριστική άνεση.Συνέχεια με το "IPC" που ήταν και από τα πρώτα τραγούδια αυτού του άλμπουμ που διέρρευσαν στο διαδίκτυο.Προσωπικά το θεωρώ πιο αδύναμο σε σχέση με τα υπόλοιπα,κυρίως λόγω της μελωδίας του,αλλά η φωνή της Funchess ακούγεται σχεδόν μανιασμένη,γεγονός που του δίνει bonus ποιότητας.Όταν έρχεται η ώρα του "Heart Of Dust" o ακροατής πέφτει πάνω απίστευτο σκοτεινό τραγούδι. Όσοι έχουν συνηθίσει τα ανδρόγυνα φωνητικά της μπάντας,τους περιμένει μια μικρή/μεγάλη έκπληξη καθώς η Funchess ακούγεται πιο θηλυκή και πιο σπαρακτική παρά ποτέ,ενώ το τείχος από synths που χτίσει πάνω σε αυτά ο Bruno Coviello συναρπάζει.Το "Sins Of The Flesh" είναι ένα μάλλον αδιάφορο τραγούδι για τα δικά μου γούστα,καθώς και το beat του μου ήταν εντελώς αδιάφορο,αλλά και τα φωνητικά που το συνοδεύουν δεν είναι και ότι καλύτερο!

Ευτυχώς το "Angel Tongue" που ακολουθεί μετριάζει κάπως τις εντυπώσεις. Οι επιρροές από Joy Division αλλά και από την synth pop των 80's είναι έκδηλες,σε ένα τραγούδι που μοιάζει περισσότερο προσωπικό παρά με εμπορική στόχευση.Οι Joy Division επιρροές συνεχίζονται και στο "Shallow Tears" (πολύ κοντινό με το Atmosphere των πρώτων) με την Funchess σε κάποια σημεία να εκτείνει την φωνή της σε οπερετικά ξεσπάσματα,δίνοντας ένα έξτρα συναίσθημα στο όλο αισθητικό αποτέλεσμα.Σκληροπυρηνική 80's synth pop στον ήχο του "At Will" με όλες εκείνες τις απαραίτητες σκοτεινές πινελιές που θα έκαναν ένα τραγούδι ελκυστικό στον ακροατή. Σίγουρα όμως όχι τόσο ελκυστικό όσο το εξαιρετικό "End Of Days" που πρέπει να είσαι παντελώς αναίσθητος για να μη σε μαγέψει. Civiello και Funchess δίνουν τα ρέστα τους συνθετικά και ερμηνευτικά και σε οδηγούν σε ένα εξαιρετικό μουσικό ταξίδι,ταξίδι που τελειώνει ευχάριστα με το "A Certain Person". H ηλεκτρονική μουσική περασμένων δεκαετιών περνάει από το πρίσμα της σύγχρονης προσέγγισης του ηλεκτρονικού ήχου και το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει τους δημιουργούς του,σε ένα τραγούδι που θα αποτελούσε ένα πολύ καλό single!

Ο χρόνος αναμονής για το ντεμπούτο,ουσιαστικά,άλμπουμ των Light Asylum ήταν αρκετός,φαίνεται όμως πως τελικά άξιζε τον κόπο. Μπορεί να μην ακούγονται τόσο επιθετικοί όσο στο ξεκίνημα τους,ακούγονται όμως σαφέστατα πιο ώριμοι και ποιοτικοί. Οι συνθέσεις τους δεν είναι μονότονες και η ποικιλία στα φωνητικά μας δίνει μια ακόμα εικόνα για τις τεράστιες ερμηνευτικές δυνατότητες της Shannon Funchess. Δεν ξέρω αν το Light Asylum έχει την δυναμική για να μπει στη λίστα με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς,σίγουρα όμως εμένα κατάφερε να με κατακτήσει,όπως πιστεύω ότι θα κατακτήσει και τον κάθε επίδοξο ακροατή του!

Υπομονή λοιπόν μέχρι την 1η Μαΐου. Οι μέρες λιγοστεύουν!

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Sic Alps + Alien Mustangs @ Coo Bar (21.04.2012)


Είναι ώρες ώρες που μακαρίζω την κρίση (μη με πάρετε με τις πέτρες) για το λόγο και μόνο ότι ανάγκασε πολλούς να στηρίζουν τις low budget (αλλά όχι και χαμηλής αισθητικής) εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα στην πόλη μας. Μια μπάντα σαν τους Sic Alps θα προσέλκυε παλαιότερα μόνο τους die hard οπαδούς της μπάντας,η ανάγκη όμως του κόσμου να δει live στην πόλη σε συνδυασμό με το ομολογουμένως χαμηλό εισιτήριο (αν και ακόμα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης των χώρων) έφερε αρκετό λαό το βράδυ του Σαββάτου στο Coo Bar (πολύ ευχάριστη εικόνα ομολογουμένως). Οι αμπελοφιλοσοφίες όμως αρκούν επομένως ας περάσουμε στην ουσία!

Τον ρόλο του ανοίγματος της βραδιάς ανέλαβαν οι Alien Mustangs (αποτελούμενοι από μέλη των Basements,This Is Nowhere και Dread Astaire) και δίχως αμφιβολία τα κατάφεραν περίφημα.Το ψυχεδελικό garage rock τους σε τραβάει ακόμα κι αν δεν είσαι οπαδός του είδους,ενώ η παρουσία τους επί σκηνής είναι αρκούντως ικανοποιητική και η ενέργεια που βγάζουν ικανότατη να ξεσηκώσει τον κόσμο. Για μένα ήταν η πρώτη επαφή μαζί τους και μου άφησαν πέρα για πέρα θετικές εντυπώσεις,περιμένοντας να τους ξαναδώ επί σκηνής!

Οι Sic Alps δεν διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας για τον ήχο τους,δεν παύουν όμως να είναι μουσική που αυτό που κάνουν το κάνουν με όρεξη και καταθέτουν την ψυχή τους.Αυτήν ακριβώς την κατάθεση ψυχής είχαμε την ευκαιρία να δούμε σε αυτή την εμφάνισή τους. Με νέο δίσκο (που κυκλοφορεί τον Σεπτέμβριο) και με  αρκετό ενθουσιασμό (που εκδήλωναν πριν,κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του live) μας πρόσφεραν γερές δόσεις του psych-garage ήχου τους,αφήνοντας περιθώρια για αρκετό κούνημα,κάμποσο headbanging και άφθονη κατανάλωση μπύρας.Το set τους περιελάμβανε αρκετά νέα τραγούδια,αλλά και όμορφες στιγμές από το δισκογραφικό τους παρελθόν με έμφαση κυρίως στο άλμπουμ Napa Asylum (πράγμα που δε χάλασε και κανέναν στην τελική) και στα περίπου 70 και κάτι λεπτά που διήρκεσε κατάφερε να μας αφήσει την αίσθηση μιας βραδιάς που δεν θα ξεχάσουμε τόσο γρήγορα (βέβαια σε αυτό βοήθησε και το πολύ καλό merch που υπήρχε στο πίσω μέρος του χώρου)!

Τα εύσημα γι αυτή την όμορφη βραδιά θα πάνε και πάλι στους διοργανωτές,αλλά πολύ περισσότερο στον κόσμο που στήριξε αυτή τη συναυλία. Κάθε φορά και περισσότεροι και ελπίζω στα μελλοντικά event να φτάσουμε στο σημείο να στριμωχνόμαστε! Σε αναμονή και άλλων τέτοιων εκδηλώσεων λοιπόν!

Ty Segall and White Fence - Hair (Drag City 2012)


Κάποιες συνεργασίες είναι καταδικασμένες να πετύχουν. Πόσο μάλλον όταν αυτές φέρνουν έναν παλιομοδίτικο νοσταλγικό μουσικό αέρα και καταφέρνουν να σου κεντρίσουν την προσοχή από την πρώτη κιόλας νότα! Αυτά τα λόγια πιθανότατα να ήταν αρκετά για να χαρακτηρίσουν την συνεργασία του Ty Segall με την μουσική κολεκτίβα των White Fence,σε ένα άλμπουμ που δεν θα μπορούσε να χωρέσει μέσα του περισσότερη νοσταλγία και περισσότερες επιρροές!

Το φανταστικό με αυτή τη συνεργασία είναι ότι τα δύο συνεργαζόμενα μέλη κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα άλμπουμ το οποίο περιέχει μουσική όχι όπως θα ήθελε ίσως να την ακούσει το κοινό τους,αλλά κυρίως όπως θα ήθελαν να την ακούσουν αυτά δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που προσφέρει έναν απολαυστικότατο μουσικό οργασμό 29 ολόκληρων λεπτών!

Η αρχή γίνεται με το νωχελικό ήχο του "Time". Συναίσθημα και αισθητική εποχής flower power,μια πολύ ωραία κιθαριστική μελωδία (με την ηλεκτρική να τσιμπάει στο backround όπου πρέπει) και το χαλί στρώνεται ιδανικά υπέροχο "I Am Not A Game". Mε σαφέστατες επιρροές από την 60's garage pop σκηνή αρχίζει να σε ψιλιάζει κάπως πως το όλο άκουσμα δεν μπορεί να είναι κάτι λιγότερο από μεγαλειώδες! Ο Segall σαν άλλο "παιδί των λουλουδιών" δίνει τα ερμηνευτικά του ρέστα στο "Easy Ryder" το οποίο μπορεί να μπει με σχετική άνεση στην επόμενη "travelling list" μου καθώς σε ταξιδεύει αβίαστα και σε τριπάρει εύκολα. Το "The Black Glove/Rag" φέρνει τον Καλιφορνέζικο αέρα των 60's στο άλμπουμ το οποίο με γενναίες δόσεις LSD σε αφήνει να κυλήσεις κυριολεκτικά μέσα του και να το απολαύσεις!

Το "Crybaby" θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα revival κομμάτι,όχι όμως με την στενή έννοια του όρου,καθώς διαθέτει μεν όλα εκείνα τα στοιχεία που θα έπρεπε για να χαρακτηριστεί έτσι,η παραγωγή του όμως είναι ελαφρώς εκτός κλίματος είδους,χωρίς,βέβαια,να μειώνει σε τίποτα την ομορφιά αυτού του τραγουδιού.Οι Bardo Pond και γενικότερα η Αμερικάνικη ψυχεδέλεια των late 60's-early 70's φαίνεται πως αναβιώνουν μέσα από τις νότες του "(I Can't) Get Around You",σε ένα τραγούδι που σίγουρα είναι μια από τις κορυφαίες στιγμές αυτής της κυκλοφορίας.

Όταν έρχεται η ώρα για το "Scissor People" οι ρυθμοί γίνονται πιο τσιταρισμένοι,η ενέργεια ανεβαίνει και τα κιθαριστικά riffs σε καθηλώνουν,τόσο όσο χρειάζεται για να χαθείς και πάλι σε ένα ψυχεδελικό ταξίδι που σου προσφέρει απλόχερα το "Tongues" που κλείνει αυτό το άλμπουμ.

Αν κάτι γίνεται ολοφάνερο στο Hair είανι το γεγονός ότι οι συντελεστές του απόλαυσαν κάθε δευτερόλεπτο της δημιουργίας τους. Το θετικό πνεύμα και η δημιουργική αύρα ξεχειλίζουν σε κάθε νότα και το συνολικό αποτέλεσμα τους δικαιώνει. Οι φίλοι του ήχου των 60's θα το λατρέψουν,οι υπόλοιποι θα είναι κρίμα να μην το ακούσουν και θα είναι άδικο για την μουσική βιομηχανία να το αφήσει να χαθεί στη λήθη. Σίγουρα από τις πλέον ενδιαφέρουσες συνεργασίες σε ένα άλμπουμ που ήδη παίζει ψηλά στη λίστα μου για τα καλύτερα της χρονιάς!

Νέο πρωτοποριακό άλμπουμ για τον Iggy Pop



O Iggy Pop συνεχίζει να εντυπωσιάζει α λα Γαλλικά. Μετά το Préliminaires του 2009 ο Iggy θα κυκλοφορήσει ένα νέο άλμπουμ με διασκευές κυρίως σε Γαλλικά τραγούδια με τον τίτλο Après.

Σε αυτό ο τραγουδιστής διασκευάζει πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες όπως οι Edith Piaf, Serge Gainsbourg, the Beatles, Frank Sinatra, Yoko Ono, Harry Nilsson κ.α.

"Πολλά από τα τραγούδια είναι στα Γαλλικά,πιθανώς επειδή η Γαλλική κουλτούρα είναι αυτή που αντιστάθηκε πιο μανιασμένα στην επέλαση της Αγγλο-Αμερικάνικης μουσικής βιομηχανίας" δήλωσε. Το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει στις 9 Μαΐου ενώ το tracklist του θα είναι:

01 Et Si Tu N'Existais Pas (Joe Dassin cover)
02 La Javanaise (Serge Gainsbourg cover)
03 Everybody's Talkin' (Harry Nilsson cover)
04 I'm Going Away Smiling (Yoko Ono cover)
05 La Vie En Rose (Edith Piaf cover)
06 Les Passantes (Georges Brassens cover)
07 Syracuse (Henri Salvador cover)
08 What Is This Thing Called Love? (Cole Porter cover)
09 Michelle (The Beatles cover)
10 Only the Lonely (Frank Sinatra cover)

H Cat Power ονομάζει το νέο της άλμπουμ




Η Cat Power είχε σιγήσει δισκογραφικά μετά το 2008 και τις κυκλοφορίες του "Jukebox" και του "End Of The Street" EP. Μέσα στο Σαββατο-κύριακο όμως φρόντισε να μας εκπλήξει όταν έκανε την παρακάτω ανακοίνωση μέσω Twitter:

"Τελείωσα με το άλμπουμ μου....το όνομα του είναι Sun". Το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει μέσω της Matador και ελπίζουμε αυτό να έχει συμβεί ως το Φθινόπωρο!

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Sigur Ros-Kvistur (new track)


Η χθεσινή κυκλοφορία των Siguro Ros για την Record Store Day,"Ekki Mukk",περιελάμβανε κι ένα νέο τραγούδι που θα συμπεριλαμβάνεται στο επερχόμενο άλμπουμ της μπάντας,Valtari. Πρόκειται για το τραγούδι "Kvistur",το οποίο ήταν B-side στην συγκεκριμένη κυκλοφορία,και το οποίο μπορείτε να απολαύσετε παρακάτω.

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Flying Horseman-Twist (UNDAY 2012)


Πίσω από το όνομα Flying Horseman κρύβεται ένας χαρισματικός Φλαμανδός που ακούει στο όνομα Bert Dockx. Το Twist είναι το δεύτερο δισκογραφικό του πόνημα (η αρχή έγινε με το Wild Eyes το 2010) και σε αυτό ο Dockx και οι καλλιτέχνες που τον πλαισιώνουν καταφέρνουν,δίχως υπερβολή,να δημιουργήσουν ένα ηχητικό τοπίο σκοτεινό και συνάμα υπνωτικό που θα ταίριαζε τέλεια σε στιγμές απομόνωσης.

Αν και η μουσική του βάση είναι η Folk,ο Dockx δομεί τα τραγούδια του με τρόπο που θα μπορούσε να φέρει στο μυαλό κυρίως post-rock μπάντες.Μελωδίες αργές και συχνά μυστηριώδεις,οι οποίες αναπτύσσονται σταδιακά και οι οποίες προκαλούν έκρηξη συναισθημάτων. Ήχος χαρακτηριστικός που γεμίζει τον ακροατή και τον φέρνει πιο κοντά στην εικόνα που θέλει να δημιουργήσει ο συνθέτης μέσα από το τραγούδι του.Οι κιθάρες και τα τύμπανα ντύνουν απαλά τα τραγούδια του Dockx ενώ η φωνή του είναι άλλοτε απόκοσμη και άλλοτε πολύ οικεία στον επίδοξο ακροατή.

Το άλμπουμ μου άρεσε στην ολότητα του,δεν κρύβω όμως πως δείχνω μια πιο ιδιαίτερη προτίμηση στο νοσταλγικό "Ghostwriter",στο κυριολεκτικά ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ "Twist" (πάω στοίχημα ότι αυτό το τραγούδι μπορεί να κερδίσει τον καθένα) και φυσικά στο "Αnimals" που μοιάζει να έχει ντύσει κάποιο σκοτεινό όνειρο.

Το Twist είναι,δίχως αμφιβολία, το βήμα παραπάνω που έπρεπε να κάνει ο Flying Horseman.Λιτό,με σταθερά καλές συνθέσεις,προσφέρει σε όποιον θελήσει να το ακούσει 52 ολόκληρα λεπτά μουσικής ποιότητας,και μιας και αυτό δεν το συναντάμε συχνά στις μέρες μας,αξίζει να του δώσουμε λίγη παραπάνω σημασία!

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Outview Film Festival 2012


To 6o Gay & Lesbian Film Festival επιστρέφει στον φιλόξενο χώρο του Ινστιτούτου Θερβάντες 3-13 Μαΐου. 10 ημέρες προβολών, πρεμιέρες ταινιών, ειδικά αφιερώματα και πολλοί καλεσμένοι πλαισιώνουν το φεστιβάλ φέτος.

Εναρκτήρια Ταινία: Weekend (Andrew Haigh, UK, 97’, 2011)

Με την νέα ταινία του σκηνοθέτη Andrew Haigh (η προηγούμενη ταινία του “Greek Pete” προβλήθηκε στο Outview Film Festival 2010) που έχει λάβει πάνω από 20 βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο, θα ξεκινήσει το φετινό φεστιβάλ στις 3 Μαΐου.

Ταινία Λήξης: 20 centímetros (Ramón Salazar, Spain, 112’, 2005)

Σε πρώτη προβολή στην Ελλάδα μια κωμωδία Αλμοδοβαρική με την συμμετοχή της Rossy De Palma, γνωστή από τις θρυλικές ταινίες του Πέντρο Αλμοδόβαρ, «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης», «Νόμος του Πόθου» και «Κίκα». Ο σκηνοθέτης Ramón Salazar μας διηγείται την ιστορία της Marieta (Mónica Cervera) μιας ναρκοληπτικής τρανς που θέλει να ξεφορτωθεί αυτά τα 20 εκατοστά που κρέμονται ανάμεσα από τα πόδια της και την εμποδίζουν να γίνει εκείνη η θαυμάσια γυναίκα που επιθυμεί να είναι πραγματικά.

Ρετροσπεκτίβα Thom Fitzgerald

O γνωστός σκηνοθέτης Thom Fitzgerald θα βρεθεί στην Αθήνα να παρουσιάσει την πρεμιέρα της καινούριας του βραβευμένης ταινίας “Cloudburst” (Πρωταγωνιστεί η Ολυμπία Δουκάκη) και τις παλιότερες βραβευμένες ταινίες του “The Hanging Garden” (1997), “Beefcake” (1998), “The Event” (2003).

Αφιέρωμα Queer Ισραήλ

O βραβευμένος σκηνοθέτης Tomer Heymann, ο Yair Hochner - διευθυντής του Tel Aviv LGBT Film Festival και η drag performer Talula Bonnet επισκέπτονται το φεστιβάλ. Θα προβληθεί το καινούριο ντοκιμαντέρ του Tomer Heymann, “The Queen Has No Crown” το οποίο θα προλογίσει ο σκηνοθέτης

Gay Bollywood

Σε πρεμιέρα θα προβληθεί η πρώτη γκέι Bollywood ταινία, “ Dunno Y... Na Jaane Kyon” που σημαίνει, «Δεν ξέρω γιατί». Χαρακτηρίζεται ως το Brokeback Mountain της Ινδίας και γυρίστηκε όταν το Ανώτατο δικαστήριο της Ινδίας ανέτρεψε την ποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας. Στην προβολή θα είναι παρών οι πρωταγωνιστές της ταινίας

Ελληνικές Συμμετοχές

Ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης μας παρουσιάζει την καινούρια του ταινία, O σκηνοθέτης Menelas θα κάνει την πρώτη προβολή των 2 του ταινιών, θα δούμε επίσης σε πρώτη προβολή την ταινία μικρού μήκους της Ιωάννας Βακάλη και την ταινία της Ελινα Φέσσα. Επίσης θα δούμε την καινούρια ταινία του Άνθιμου Ανανιάδη “Performance Anxiety”.

Αφιέρωμα Queer Λογοτεχνία

Κρίστοφερ Ίσεργουντ - Christopher and his kind, 2011
Sarah Waters - The night watch, 2011
W. Somerset Maugham - Revealing Mr. Maugham, 2012
Daphne du Maurier - Daphne , 2007

Πρεμιέρες

Η καινούρια ταινία της Καθλίν Τέρνερ, “The Perfect Family”, Cibrail, μια ταινία για την ζωή ενός αστυνομικού και την κρυφή του σχέση με τον ξάδερφο της κοπέλας του, Melting Away, η ταινία που σάρωσε βραβεία βασισμένη σε μια πραγματική ιστορία για την αποδοχή ενός τρανς αγοριού από τους γονείς του.

Έκθεση

GREECEIS εγκαίνια 3 Μαΐου ώρα: 20:00
Επιμέλεια έκθεσης: Νίκος Γιαβρόπουλος, Γιώργος Στριφτάρης
Στη σύγχρονη Ελλάδα τις χρεωκοπίας και του Δ.Ν.Τ. στην Ελλάδα που έχασε την εθνική της κυριαρχία, αναρωτιόμαστε πια είναι η θέση-οπτική των καλλιτεχνών μέσα στο συγκεκριμένο βλοσυρό περιβάλλον.

Βραβεία

Και φέτος θα δοθούν βραβεία για Καλύτερη Ταινία και Βραβείο Κοινού και η απονομή των βραβείων θα γίνει αμέσως μετά την Ταινία Λήξης (20 Centimetros) στο Ινστιτούτο Θερβάντες (Είσοδος Ελεύθερη).

Κριτική επιτροπή:
Παναγιωτίδης Ζήνος (Διανομέας )
Μενέλαος Καραμαγγιώλης (Σκηνοθέτης)
Νίνος Φένεκ Μικελίδης (Κριτικός Κινηματογράφου/Συγγραφέας)
Elise Jaladeau (Ακόλουθος οπτικοακουστικών μέσων - IFA)

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Δωρεάν Live EP από τους Pixies



Ένα νέο Live EP διαθέτουν δωρεάν, μέσω της ιστοσελίδας τους οι Pixies. Αυτό αποτελείται από 4 κομμάτια, ηχογραφημένα κατά την εμφάνιση τους στο Coachella Festival το 2004.

Αυτό τιτλοφορείται, 'Coachella '04 EP' και αποτελείται από τα εξής :

'U-Mass'
'Monkey Gone To Heaven'
'Hey'
'Caribou'

Για να το κατεβάσετε, δεν έχετε παρά να μεταβείτε εδώ:

Η απόλυτη Βlur συλλογή


Ένα box set αποτελούμενο από όλη την δισκογραφία του, μαζί με 65 ακυκλοφόρητα τραγούδια, σκοπεύουν να κυκλοφορήσουν οι Blur.Αυτό θα ονομάζεται '21', καθώς θα αποτελείται συνολικά από 21 CD,DVD και βινύλια.

Μέσα σε αυτή τη συλλογή θα περιλαμβάνονται και οι εφτά δισκογραφικές δουλειές του συγκροτήματος, μαζί με τα 65 ακυκλοφόρητα τραγούδια, 130 σπάνιες εκτελέσεις, 3 DVD, ένα συλλεκτικό βιβλίο με φωτογραφίες, μια νέα συνέντευξη της μπάντας και ένα σπέσιαλ 7'' βινύλιο περιορισμένων αντίτυπων.

Επίσης όλα τους τα άλμπουμ, πρόκειται να επανακυκλοφορήσουν και ξεχωριστά, συνοδευόμενα από ένα δεύτερο CD με B-sides, σπάνιες εκτελέσεις και έξτρα bonus υλικό. Το '21' θα κυκλοφορήσει και σε μορφή βινυλίου.Το '21' θα κυκλοφορήσει στις 30 Ιουλίου.


Arctic Monkeys-Electricity (new track)


To B-side τραγούδι που θα συνοδεύει το 'R U Mine' στο ειδικό βινύλιο που θα κυκλοφορήσει για τη Record Store Day, διέθεσαν προς ελεύθερη ακρόαση οι Arctic Monkeys. Πρόκειται για το 'Electricity'  και μπορείτε να το απολαύσετε και εσείς παρακάτω.


Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Dandy Warhols-This Machine (The End Records 2012)


Κάποιοι δεν έπαψαν ποτέ να τους χαρακτηρίζουν εμπορικούς,κάποιοι εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να τους λένε μπάντα της μιας επιτυχίας (εντάξει το Bohemian Like You πούλησε τα άντερα του),παρόλα αυτά όμως οι Dandy Warhols στα 18 χρόνια ζωή τους και στα 7 άλμπουμ που προηγήθηκαν αυτού στο οποίο θα αναφερθούμε σήμερα έδειξαν μια μουσική συνέπεια και ένα γενικότερο ποιοτικό αισθητικό αποτέλεσμα.

Το νέο τους δισκογραφικό πόνημα φέρει τον τίτλο "This Machine" και από μια πρώτη ακρόαση θα μπορούσε κάποιος κάλλιστα να το χαρακτηρίσει σαν μια ανασκόπηση όλων όσων έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα. Ας δούμε όμως το κάθε τραγούδι ξεχωριστά!

Το εναρκτήριο "Sad Vacation" διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να το κάνουν ένα νέο "Bohemian Like You". Ελαφρώς παραμορφωμένες κιθάρες,βαρύ μπάσο και διάθεση να ροκάρει. Για μένα η καλύτερη δυνατή επιλογή για να εισαχθεί κανείς σε αυτό το άλμπουμ και μια πρώτης τάξεως πρόγευση γι αυτά που ακολουθούν.Η συνέχεια δίνεται με το "The Autumn Carnival" το οποίο μπορώ να πω πως μου άρεσε για τα καλά. Αργός ρυθμός,αρκετά σκοτεινός,φωνητικά βαθιά και με μπόλικο συναίσθημα (το έχει πολύ ο Courtney Taylor όταν θέλει) και με ένα περασματάκι στο κλείσιμο που δένει ιδανικά με το "Enjoy Yourself" που το ακολουθεί και το οποίο βρίσκει την μπάντα σε εντελώς party mood. Τα φωνητικά εδώ μου φέρνουν στο μυαλό λίγο Pulp,αλλά το γενικό κλίμα καταφέρνει να σε κουνήσει από τη θέση σου.

Το ίδιο πετυχαίνει και το "Alternative Power to the People" που είναι μια ακόμα από τις ευχάριστες εκπλήξεις αυτής της κυκλοφορίας. Ο 80's punk κιθαριστικός ρυθμός συναντά το scratch με εξαιρετικά μπασιστικά περάσματα και synths στο βάθος να δημιουργούν την πιο γοητευτική μελωδία που έφτιαξε αυτή η μπάντα όλα αυτά τα χρόνια. Κι εκεί που λες ότι οι ρυθμοί ανέβηκαν,έρχεται το "Well They're Gone" να ρίξει πάλι τους ρυθμούς. Η Pulp αύρα είναι και πάλι παρούσα και το κομμάτι δεν το λες άσχημο αν και δεν θα ήταν η πρώτη επιλογή στη λίστα μου.

Το "Rest Your Head" είναι ένα ακόμα τραγούδι με έντονο συναίσθημα. Φωνητικά βαριά και μελωδία πολύ προσιτή και εύηχη!Η μεγάλη έκπληξη κρύβεται όμως στο φινάλε αυτού του άλμπουμ. Το "16 Tons" είναι ένα τραγούδι εντελώς εκτός δεδομένων αυτής της μπάντας. Η "βρώμικη" παραγωγή το βοηθά να γίνει κάπως πιο προσιτό ηχητικά,αλλά αυτές οι fuzzy κιθάρες έρχονται και το κάνουν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και καινοτόμα μουσική πρόταση από τους Dandy Warhols.

To This Machine είναι δίχως αμφιβολία ένα πολύ καλό άλμπουμ. Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες ζωής οι Dandy Warhols εξακολουθούν να παίζουν μουσική και να εκφράζονται μέσα από αυτήν όπως γουστάρουν. Ναι είναι εμπορικοί,ναι δημιούργησαν ένα τραγούδι που θα απλώνει βαριά την σκιά του πάνω τους για πάρα πολλά χρόνια,αλλά σίγουρα δεν ήταν one hit wonder. Είναι μια μπάντα που ξέρει τι παίζει και μέσα από τη μουσική της δίνει κομμάτια της ψυχής της και αυτό νομίζω πως έχει κάποια αξία!

 

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Simian Mobile Disco-Put Your Hands Together (new track)

Ένα νέο τραγούδι των Simian Mobile Disco,που θα περιλαμβάνεται στο άλμπουμ τους Unpatterns που θα κυκλοφορήσεισ τις 15 Μαίου μέσω της Witchita Recordins,έκανε την εμφάνισή του στο soundcloud.Πρόκειται για το "Put Your Hands Together" το οποίο είναι και το B-side του single "Seraphim".

 Απολαύστε το τραγούδι καθώς και το βίντεο του Seraphim

To "Elegia" των New Order σε βινύλιο


Το τραγούδι "Elegia",ένα τραγούδι φόρος τιμής των New Order προς τον Ian Curtis,κυκλοφόρησε σε μια πιο σύντομη εκδοχή το 1985 στο άλμπουμ τους Low Life. Τώρα ήρθε η ώρα για να κυκλοφορήσει ολόκληρο το διάρκειας 18 περίπου λεπτών τραγούδι,και μάλιστα σε βινύλιο. Η κυκλοφορία θα περιλαμβάνει άλλα δύο τραγούδια,το παρμένο από τα Peel Sessions της μπάντας "5-8-6" που είχε αποκλειστεί από το Power, Corruption & Lies, και το "The Him" που βρίσκεται στο Movement και έχει γραφτεί κι αυτό για τον Ian Curtis.Την κυκλοφορία ανέλαβε το label Slow To Speak και η διανομή θα γίνει μέσω της Dope Jams.

Η 18-λεπτη εκδοχή του "Elegia" είχε συμπεριληφθεί στο υπερσπάνιο five-disc version Retro box set των New Order που κυκλοφόρησε το 2002,στην κανονική version του Retro όμως υπήρχε μόνο ένα 5-λεπτο απόσπασμα!

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Περιοδεία για τους Sigur Ros


Οι Sigur Ros ανακοίνωσαν ότι το νέο άλμπουμ τους,Valtari,θα κυκλοφορήσει στις 28 Μαΐου και στα πλαίσια προώθησής του ανακοίνωσαν και μια σειρά εμφανίσεων που θα είναι οι πρώτες μετά το 2008.

Οι ημερομηνίες που έχουν ανακοινωθεί επίσημα μέχρι στιγμής είναι:

07-30 Philadelphia, PA - The Mann (Skyline Stage)
07-31 Brooklyn, NY - Prospect Park
08-01 Toronto, Ontario - Echo Beach
08-03 Montreal, Quebec - Osheaga Festival
08-04-05 Chicago, IL - Lollapalooza
08-08 Seattle, WA - Paramount
08-09 Portland, OR - Edgefield
08-12 Los Angeles, CA - Hollywood Forever Cemetery
08-18-19 Tokyo, Japan - Summer Sonic Festival
08-24 Paris, France - Rock En Seine Festival
08-25 Winterthur, Switzerland - Steinberggasse, Winterthur Festival
08-28-29 Amsterdam, Netherlands - Paradiso
08-31 Stradbally, Ireland - Electric Picnic Festival
09-02 Verona, Italy - A Perfect Day Festival
09-04 Vienna, Austria - Arena
09-07 Berlin, Germany- Berlin Festival
09-09 Isle of Wight, England - Bestival
09-16-17 Krakow, Poland - Sacrum Profanum Festival

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

The KVB-Die Jungen @ Coo Bar Basement (05.04.2012)

Ένα live gig σε κάποιο υπόγειο έχει πάντα μια ιδιαίτερη γοητεία,πόσο μάλλον δε,όταν η μουσική που πρόκειται να ακούσεις είναι αυτή των KVB (οι γνώστες καταλαβαίνουν καλύτερα αυτό το συναίσθημα). Με αυτή τη σκέψη,και δίχως να έχω την ψευδαίσθηση ότι θα παρακολουθήσω ένα event Βερολινέζικου τύπου πήρα την απόφαση να πάω εκείνο το βράδυ της Πέμπτης μέχρι το Coo Bar. Ο βροχερός καιρός (από το πρωί έριχνε καρεκλοπόδαρα στην πόλη) και η ελαφριά ψύχρα έπαιξαν τον δικό τους ρόλο στην δημιουργία ατμόσφαιρας και κρίνοντας από τον κόσμο που είδα συγκεντρωμένο όταν έφτασα πολλοί είχαν έρθει στην κατάλληλη διάθεση για μια ξεχωριστή βραδιά!

Μια χαλαρή μπυρίτσα,κουβεντούλα με αγαπημένα πρόσωπα που βρέθηκαν στον ίδιο χώρο και κάθοδος στο υπόγειο για το ξεκίνημα της βραδιάς! Ακούγοντας το όνομα Die Jungen περίμενα ότι θα ήταν ένα project αποτελούμενο τουλάχιστον από δύο άτομα. Δε με ενόχλησε βέβαια που ο Klaus Von Barrel ήταν μόνος επί σκηνής παρέα με τα προηχογραφημένα του,την κιθάρα του και τις βιντεοπροβολές του,και μάλιστα ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα ακούγοντας κάτι εντελώς διαφορετικό από το στυλ των KVB. Θα θεωρήσω βέβαια ατυχή την αναφορά του δελτίου τύπου αυτού του project που περιγράφει την μουσική του σαν "το σάουντρακ που θα είχε παραγγείλει ο David Lynch από τον Phil Spector η τηλεοπτική σειρά Twin Peaks είχε κινηματογραφηθεί σε παραλία",αλλά η ρετρό αισθητική και άποψη που είχε με γοήτευσε. low fi ήχος,έξυπνα "παλιές" ενορχηστρώσεις και πολύ ωραία συνοδευτικά βίντεο στο backround,δημιούργησαν ένα κλίμα που δεν ξέρω αν ζέστανε τον κόσμο,σίγουρα όμως τράβηξε την προσοχή πολλών.

Το 100% των παρευρισκομένων είχε έρθει όμως για τους KVB και όταν αυτοί ξεκίνησαν το δικό τους set η ικανοποίηση ήταν ολοφάνερη στα μάτια όλων. Με υλικό σχεδόν από ότι έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα (υλικό που επιβάλλεται να αποκτήσετε) και με το χαρακτηριστικό σκοτάδι και την μελαγχολία που τους χαρακτηρίζει μας αιχμαλώτισαν όλους μέσα από τις νότες τους. Ο Klaus Van Barrel ήταν σαφέστατα πιο κινητικός σε σχέση με πριν και η Kat Day,μια στατική αλλά άκρως γοητευτική goth φιγούρα, να παίζει με μελαγχολία τα μέρη της στο synth. Το σετ μικρό (δεν έχουν και ατελείωτο υλικό εξάλλου) αλλά μεστό,ο ήχος καλός (για όσους ήταν μπροστά στο αυτοσχέδιο stage) και η όλη ατμόσφαιρα αυτή που ακριβώς θα περίμενε κάποιος από αυτή την μπάντα! Λακωνικότατοι,σχεδόν ψυχροί στη σκηνή (αλλά φιλικότατοι μετά),μας αποχαιρέτησαν λίγο μετα τις 00:30 και,τουλάχιστον εμένα,με άφησαν με την ανάγκη για λίγο παραπάνω.

Τα συγχαρητήρια για αυτή τη βραδιά αξίζουν στην ομάδα MELOTRON και στο crew του Coo Bar για το event που έκαναν. Επέμεινα και επιμένω ότι τα 10 euro (ακόμα κι αν σε αυτά συμπεριλαμβάνονταν και η μπύρα) ήταν πολλά για μια τέτοια διοργάνωση,αλλά θα ήταν τουλάχιστον μικρότητα να κράξεις και να καταδικάσεις τους διοργανωτές γι αυτό. Στην πόλη ήρθαν,έρχονται και ελπίζω να εξακολουθήσουν να έρχονται πολύ ενδιαφέροντα events και νομίζω ότι όλοι πρέπει να τα στηρίξουμε!

Για την ιστορία το set-list των KVB περιελάμβανε όλα όσα θα δείτε στη φωτογραφία


Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Dive-Bambi Slaughter (Kurt Cobain cover)

Oι Dive από το Brooklyn καταφεραν να εντυπωσιάσουν με την πολύ όμορφη και ψυχεδελικη διασκευή στο "Bambi Slaughter",ένα τραγούδι που προέρχεται από τα home demos του Kurt Cobain. Βέβαια η ποιότητα στην οποία μπορεί να βρει κάποιος το πρωτότυπο δεν δίνει την δυνατότητα για συγκρίσεις αλλά εσείς μπορείτε να απολαύσετε την διασκευή!



Οι OM ανακοίνωσαν νέο άλμπουμ και περιοδεία



Οι OM προς τέρψη των οπαδών τους ανακοίνωσαν την κυκλοφορία νέου άλμπουμ. Το όνομα αυτού Advaitic Songs και θα κυκλοφορήσει στις 24 Ιουλίου μέσω της Drag City.Παρακάτω μπορείτε να δείτε το promo βιντεο αυτής της κυκλοφορίας.

Οι ΟΜ επίσης βγαίνουν σε περιοδεία,της οποίας οι σταθμοί είναι:

04-06 Stockholm, Sweden - Strand Etablissemang
04-07 Gothenburg, Sweden - Truckstop Alaska
04-08 Malmo, Sweden - Inkost
04-09 Hanover, Germany - Cafe Glocksee
04-10 Berlin, Germany - Berghain
04-11 Hamburg, Germany - Hafenklang
04-12 Tilburg, Netherlands - Roadburn Festival
04-15 Paris, France - La Maroquinerie
04-16 Poitiers, France - Confort Moderne
04-17 Bilbao, Spain - Azkena
04-18 Madrid, Spain - El Sol
04-19 Barcelona, Spain - Apolo 2
04-20 Toulouse, France - Saint Des Seins
04-21 Martigny, France - Caves du Manoir
04-22 Bologna, Italy - Locomotiv
04-23 Rome, Italy - Circolo Degli Artisti
04-24 Milan, Italy -  Magnolia
04-25 Stuttgart, Germany - Club Schocken
04-26 Vienna, Austria - Arena
04-27 Leipzig, Germany - UT Connewitz
04-28 Darmstadt, Germany - Oetinger Villa


Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Jack White-Sixteen Saltines (new video)



O Jack White έδωσε στη δημοσιότητα ένα πραγματικά περίεργο βίντεο για το τραγούδι "Sixteen Saltines" που θα περιέχεται στο επερχόμενο ντεμπούτο άλμπουμ του Blunderbuss. Σε αυτό το βίντεο ο ίδιος εμφανίζεται ελάχιστα μέσα σε ένα κόσμο γεμάτο παιδιά και εφήβους!

Απολαύστε το!


Νέο κυκλοφορία για τους Gatekeeper



Οι Gatekeeper,το industrial ντουέτο από την Νέα Υόρκη,θα κυκλοφορήσει το ντεμπούτο άλμπουμ του,Exo,στις 17 Ιουλίου μέσω της Hippos In Tanks.Η κυκλοφορία αυτή είναι η συνέχεια του ΕΡ τους,Giza,που κυκλοφόρησε το 2010.

Το πρωτότυπο αυτής εδώ της κυκλοφορίας είναι το γεγονός ότι θα συνοδεύεται από ένα video game 1ου προσώπου το οποίο σύμφωνα με το δελτίο τύπου "σε ταξιδεύει σε διάφορους κόσμους εμπνευσμένους από τα τραγούδια του άλμπουμ".

Το tracklist του Exo είναι:

01 Imax
02 Exolift
03 Visitor
04 Bog
05 Vengier
06 Hydrus
07 Pre - Gen
08 Tree Drum
09 Dromos
10 Aero
11 Re - Gen
12 Encarta

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

The Vipervikings-The Empire Of Sleep



Μια μπάντα που έχει όλο το μέλλον μπροστά της,οι δικοί μας Vipervikings έδωσαν στη δημοσιότητα το videoclip του τραγουδιού τους "The Empire Of Sleep"!

Την σκηνοθεσία και την επιμέλεια του βίντεο ανέλαβαν οι Dee Rap και Erik Osusky,ενώ τα γυρίσματα έγιναν στο Los Angeles. Όπως θα διαπιστώσετε και μόνοι σας το τελικό αποτέλεσμα είναι πέρα για πέρα εξαιρετικό και σύντομα αναμένουμε νεότερα από το στρατόπεδο της μπάντας!


Πειραματική κυκλοφορία για τους No Age



Οι No Age έδωσαν στην κυκλοφορία προχθές,μέσω του δικού τους label Post Present Medium,ένα άλμπουμ σε περιορισμένη έκδοση με τον τίτλο Collage Culture. Το συγκεκριμένο άλμπουμ συνοδεύει την κυκλοφορία του ομότιτλου βιβλίου των καλλιτεχνών Aaron Rose και Mandy Kahn,με σχέδια από τον συνεργάτη της μπάντας Brian Roettinger.

Η κυκλοφορία αυτή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν single και είναι καθαρά πειραματική. Περιέχει αποσπάσματα κειμένων του Aaron και της Kahn τα οποία διαβάζουν διάφοροι συνοδεία ορχηστρικής μουσικής από την μπάντα.

Οι Japandroids διασκευάζουν Nick Cave


Εχθές διαδικτυακά και στις 15 Μαΐου σε βινύλιο (μέσω της Ρolyvinyl) θα κυκλοφορήσει το single των Japandroids με τον τίτλο "The House That Heaven Built" ,τραγούδι που θα περιέχεται και στο επερχόμενο άλμπουμ τους Celebration Rock. Το B-side αυτής της κυκλοφορίας θα είναι μια διασκευή στο κλασσικό τραγούδι των Nick Cave & the Bad Seeds. "Jack the Ripper",το οποίο μπορείτε να απολαύσετε παρακάτω.


Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Chromatics-Kill For Love (Italians Do It Better 2012)


Πέντε χρόνια αναμονής νομίζω ότι ήταν πολλά. Πόσο μάλλον όταν η κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ πέρασε από 40 κύματα με διαρκείς αναβολές και με τα βίντεο μυστήριο από τα τραγούδια του να δίνονται στο κοινό όπως η δόση στον εξαρτημένο! Ευτυχώς όμως οι Chromatics είναι και πάλι εδώ και το νέο τους άλμπουμ αποδεικνύεται πως άξιζε τόση αναμονή.

17 τραγούδια και περίπου 90 λεπτά πειραματισμού επάνω στην pop μουσική νομίζω ότι είναι κάτι πάνω από τις προσδοκίες του καθενός μας. Gothic διάθεση,εκπληκτικά ambient περάσματα και dream pop στα καλύτερα της είναι κάποια από τα στοιχεία που συνθέτουν αυτή την κυκλοφορία και αν προσθέσεις σε αυτό και την μοναδική δεινότητα τους στο να κάνουν διασκευές ( η διασκευή του Into The Black του Neil young πραγματικά σου κόβει την ανάσα) τότε δεν υπάρχει περίπτωση να μείνεις παραπονεμένος!

Κάθε τραγούδι που απαρτίζει αυτό το άλμπουμ έχει να σου διηγηθεί μια ιστορία και έχει να σου προσφέρει μια μοναδική ανάμνηση,εγώ όμως θα προτιμήσω να μείνω σε αυτά που καρφώθηκαν περισσότερο στο μυαλό μου. Το "Kill For Love" που μοιάζει να δημιουργήθηκε εκεί που οι New Order ξεκίνησαν να ορίζουν τον μοντέρνο synth pop ήχο,το "Back From The Grave" που είναι σκοτεινό και μοιάζει να είναι φτιαγμένο απευθείας από τα 80's,το σχεδόν γοτθικό "The Page" και το αχαλίνωτα ερωτικό "Lady". Κάπου εκεί μια μικρή χαλάρωση μέχρι το εκπληκτικό "The River". Κι εκεί που λες ότι δεν μπορεί να υπάρξει άλλη μαγεία,έρχεται η Ruth Radelet να σε παρασύρει με την ερμηνεία της στο "These streets Will Never Look The Same". Από εκεί και πέρα αισθάνθηκα σχεδόν αδύναμος να κρατηθώ και απλά αφέθηκα με το "Running From The Sun" να μου δίνει μια τελευταία "γλυκιά μαχαιριά" συναισθήματος!

Κοιτάζοντας το "Kill For Love" όσο το δυνατόν πιο αποστασιοποιημένα είμαι βέβαιος ότι κάλλιστα θα μπορούσε να είναι δύο ξεχωριστά άλμπουμ.Οι Chromatics όμως προτιμούν να στήσουν μια γέφυρα ανάμεσα στον ηλεκτρονικό και στην πιο εύπεπτη pop μουσική φόρμα. Και τα καταφέρνουν,δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα με αισθητική πληρότητα,ένα αποτέλεσμα που προσφέρει στον ακροατή μια μοναδική εμπειρία απόλαυσης και καταφέρνουν να μας πείσουν πως κάθε αναμονή που σχετίζεται με αυτούς αξίζει τον κόπο!

Νέο άλμπουμ για τους A Place To Bury Strangers



Χαράς ευαγγέλια για τους φίλους των A Place To Bury Strangers,καθώς το νέο τους άλμπουμ,Worship,θα κυκλοφορήσει στις 26 Ιουνίου μέσω της Dead Oceans.Παρακάτω μπορείτε να απολαύσετε το τραγούδι "You Are The One" που θα περιέχεται σε αυτή την κυκλοφορία.

Το tracklist του "Worship" είναι:

01 Alone
02 You Are the One
03 Mind Control
04 Worship
05 Fear
06 Dissolved
07 Why I Can't Cry Anymore
08 Revenge
09 And I'm Up
10 Slide
11 Leaving Tomorrow

Οι A Place To Bury Strangers θα βγουν επίσης στο δρόμο για μια αρκετά εκτεταμένη περιοδεία (με τα δικά τους μπάντα δεδομένα) και οι εμφαν΄σιεις τους θα είναι:

04-02 Toronto, Ontario - Lee's Palace
04-05 Bologna, Italy - Locomotiv
04-06 Moncalieri, Italy - Audiodrome
04-07 Milan, Italy - Mezzago
04-08 Saint Jean De Vedas, France - Secret Police
04-09 La Rochelle, France - La Sirene
04-10 Bordeaux, France - Le Krakatoa
04-12 Lyon, France - Le Ninkasi
04-13 Chelle, France - Les Cuiines
04-14 Reims, France - La Cartonneire
04-16 Cologne, Germany - Gebaude 9
04-18 Copenhagen, Denmark - Loppen
04-19 Oslo, Norway - Blaa
04-20 Stockholm, Sweden - Strand
04-21 Malmo, Sweden - Debaser
04-23 Hamburg, Germany - Hafenklang
04-24 Berlin, Germany - C-Club
04-25 Weinheim, Germany - Cafe Central
04-26 Lausanne, Switzerland - Impetus Festival
04-27 Barcelona, Spain - Sidecar
04-28 Murcia, Spain - 12 & Medio
04-29 Madrid, Spain - Moby Dick
05-01 Utrecht, Netherlands - Tivoli De Helling
05-02 Nijmegen, Netherlands - Doornroosje
05-04 Antwerp, Belgium - Trix Club
05-05 Courtrai, Belgium - De Kreun
05-06 Amsterdam, Netherlands - Paradiso
05-08 London, England - Cargo
05-09 Birmingham, England - Hare & Hounds
05-10 Manchester, England - Sound Control
05-11 Glasgow, Scotland - King Tut's Wah Wah Hut
05-12 Newcastle, England - Cluny
05-13 Leeds, England - Cockpit
06-24 Atlantic City, NJ - Orion Festival