Αισίως τρίτο άλμπουμ για τους Αμερικάνους και θα μπορούσα απλά να κλείσω αυτή την "κριτική" με την φράση "έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα εξαιρετικό άλμπουμ". Ας το αιτιολογήσω όμως λιγάκι. Ήδη από το ντεμπούτο τους "Immaculada" έδειξαν ότι δεν αστειεύονται! Ήχος ωμός,βρώμικος,παιγμένος με ψυχή και σε εντάσεις που τσάκιζαν κόκκαλα! Οι πολύ ψαγμένοι τους είχαν πάρει χαμπάρι,αλλά περίμεναν τον μεγαλείο του "Leave Home" για να υποκλιθούν μπροστά τους! Οι Spacemen 3 συνάντησαν τις πιο άγριες πτυχές του garage ήχου και το αποτέλεσμα ήταν ένα άλμπουμ που με άνεση βρέθηκε στα 1ο καλύτερα του 2011! Φέτος μας παρουσιάζονται με το Open Your Heart και όσοι περιμένατε τον ίδιο οδοστρωτήρα μάλλον χάσατε! Όχι οι συνθέσεις τους δεν έγιναν πιο περίπλοκες,απλά οι ρυθμοί έπεσαν κάπως,πράγμα πολύ λογικό καθώς φτάνοντας στα 3 άλμπουμ επέρχεται και η ωριμότητα!
Το ζωώδες garage έδωσε την θέση του στον Αμερικάνικο punk ήχο των 80's και η κλασσική ψυχεδέλεια γυαλίστηκε λίγο και πλησίασε τις πιο σύγχρονες εκφάνσεις του ήχου. Αυτό βέβαια,προσωπικά τουλάχιστον,δε με ενόχλησε καθόλου καθώς ακόμα και με αυτό τον "νέο" ήχο καταφέρνουν να σε αρπάζουν από τον σβέρκο σε κάθε τραγούδι τους! Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω ένα ένα τα τραγούδια,απλά θα δώσω ψήγματα της αίσθησης που μου άφησαν!
Το εναρκτήριο "Turn It Around" είναι ουσιαστικά αυτό που στήνει την γέφυρα που περνά τους Men στον ήχο της νέας εποχής! 70's αισθητική από την κορυφή ως τα νύχια και ρυθμός που θες δεν θες θα σε κάνει να κουνηθείς από τη θέση σου.Το "Animal" συνεχίζει στον ίδιο ξεσηκωτικό ρυθμό και τα φωνητικά παραπέμπουν όντως σε κάποιο αγριεμένο ζώο! To "Country Song" αργό και ψυχεδελικό,όπως αρμόζει δηλαδή για να μας προετοιμάσει για το "Oscillation" που ακολουθεί! Ψυχεδέλεια,garage και λίγες δόσεις από progressive rock είναι συστατικά ένα άκρως ενδιαφέρον τραγούδι. "Please Don't Go Away" και "Οpen Your Heart" θα μπορούσαν άνετα να είναι οι ύμνοι της χαμένης νιότης ορισμένων. Ρυθμοί που μιλάνε μέσα στην ψυχή σου και άμεσα οι εικόνες από την εφηβεία κάνουν την εμφάνιση τους.Από τα τέσσερα εναπομείναντα θα σταθώ μονάχα στο ταξίδι που σε στέλνει το "Presence" (αυτή η early 70's ψυχεδέλεια τελικά έχει κάψει κόσμο και κοσμάκη) και στον οδοστρωτήρα που ονομάζεται "Ex-Dreams" και που ηχεί τόσο punk όσο χρειάζεται για να τα σπάσεις όλα!
Είναι βέβαιο πως οι Men δεν αναζητούν να αναστήσουν μουσικά φαντάσματα και είναι ακόμα πιο βέβαιο πως ακόμα δεν μπορώ να αποφασίσω πιο άλμπουμ τους είναι το καλύτερο. Έχουν σαφέστατες και ευδιάκριτες μουσικές επιρροές,αλλά τις χρησιμοποιούν με τέτοια σοφία που απλά δίνουν στον ήχο τους αυτή την νοσταλγικότητα που χρειάζεται. Δεν παρουσιάζονται σαν οι επόμενοι σωτήρες του rock,παραμένουν καβλιάρηδες και ας ελπίσουμε να συνεχίσουν έτσι για πολύ καιρό ακόμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου