Κάποιες συναυλίες είναι λες και φτιάχτηκαν για να μείνουν καρφωμένες στη μνήμη σου για πάντα! Κάπως έτσι θα μπορούσα να περιγράψω την αίσθηση που είχα γύρω στις 01:00 το βράδυ αφού είχα παρακολουθήσει την εμφάνιση των Crippled Black Phoenix! Επειδή όμως όλα πρέπει να έχουν μια αρχή,μια μέση κι ένα τέλος,ας τα πάρουμε τα πράγματα από το ξεκίνημά τους!
Είχα την τύχη να βρίσκομαι από πάρα πολύ νωρίς στο χώρο του Eightball (για την ακρίβεια ήμουν εκεί από το soundcheck) και στον αέρα ήταν βέβαιο πως υπήρχε μια ιδιαίτερη αύρα που προμήνυε μια απίστευτη βραδιά. Οι σκέψεις μου επιβεβαιώθηκαν όταν οι πόρτες άνοιξαν λίγο μετα τις 20:30 και ο κόσμος δειλά δειλά άρχισε να κατακλύζει τον χώρο! Στις 20:50 περίπου οι Σερραίοι Tuber ανέβηκαν στο stage,,μπροστά σε ένα μικρό ακόμα αλλά πολύ ζεστό κοινό! Θα πρέπει να ομολογήσω πως αυτή η τριάδα με κατέπληξε. Μπάσο (το οποίο μεταξύ μας ο Πάρης ξέρει να το κοπανάει άριστα),κιθάρα και drums μπορεί να μοιάζουν με ένα απλό στήσιμο αλλά αυτό το ηχητικό τείχος που παράγουν είναι ικανό να τσακίσει κόκκαλα. Με στιβαρή σκηνική παρουσία και με μπόλικη όρεξη έδειξαν ένα σχήμα πολύ δεμένο και είναι βέβαιο πως θα έχουν πολλά να μας πουν στο κοντινό μέλλον (όσοι δεν είχατε ακόμα την χαρά να τους ακούσετε τσεκάρετε κάπου στο bandcamp το ΕΡ τους).
Με το κοινό να έχει αυξηθεί αισθητά οι οικείοι πλέον σε όλους μας Sleepstream ανέβηκαν στη σκηνή με την γνωστή πολυμελή σύνθεση τους. Τα σχόλια που γίνονται γι αυτούς πολλά και πολλές φορές όχι και τόσο θετικά. Μαϊντανοί (το πιο χαλαρό σχόλιο) ή μη,κανείς δεν μπορεί να πει ότι είναι μια μπάντα που δεν παράγει πολύ ωραίες μελωδίες. Άλλοι χαρακτηρίζουν τις συνθέσεις τους πολύ μονότονες και κοινότυπες,αλλά αν αναλογιστούμε τον χρόνο ζωής τους σαν μπάντα και το ιδιαίτερο ύφος της μουσικής τους νομίζω ότι τέτοια σχόλια τους αδικούν! Για να μιλήσουμε όμως για την ουσία της εμφάνισης τους,θα πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν για μια ακόμη φορά εξαιρετικοί. Το τσέλο και το βιολί δίνουν έναν έξτρα ατμοσφαιρικό ύφος στον ήχο τους ενώ οι συνθέσεις,που προέρχονται από το ντεμπούτο άλμπουμ τους,είναι πολύ προσεγμένες και αισθητικά άψογες! Μοναδική δική μου ένσταση είναι η στατικότητα που έχουν επί σκηνής,στατικότητα που έχω την αίσθηση πως με τον καιρό θα αποτινάξουν. Το κοινό παρόλα αυτά τους υποδέχτηκε πολύ ζεστά και τους χάρισε απλόχερα το χειροκρότημα για μια ακόμη μεστή εμφάνιση!
Τους Crippled Black Phoenix τους είχα ξαναδεί πριν τρία χρόνια σε μια εμφάνιση που τότε το κοινό δεν είχε τιμήσει και τόσο πολύ. Με νέο,εξαιρετικό,άλμπουμ στις αποσκευές τους,με καινούριο τραγουδιστή (που αν κι έδειχνε πολύ γλυκανάλατος αποδείχτηκε κρυμμένος άσσος) και με σιγουριά για το ποιοι είναι έκαναν μια εμφάνιση που θα κάνουμε καιρό να ξεχάσουμε! Ναι οι Crippled Black Phoenix δεν είναι μια post-rock μπάντα,για να λέμε και την αλήθεια δεν υπάρχει ένα σαφές μουσικό είδος στο οποίο μπορούν να ενταχθούν,αλλά είναι μια μπάντα που αυτό που παίζει το παίζει όντας κυριολεκτικά μέσα στις κάβλες!Ο Justin Greaves και ο Karl Demata είναι δυο κιθαρίστες με πολλά κιλά @@ και με εύρος μουσικών ακουσμάτων πολύ μεγάλο και πολύ ορθά χρησιμοποιημένο στις συνθέσεις τους. Με ήχο πολύ γεμάτο και με ένα rythm section που ήταν γρανιτένιο μας έδωσαν τα καλύτερα 160 συναυλιακά λεπτά των τελευταίων ετών. Το set τους βασίστηκε κυρίως στο τελευταίο άλμπουμ τους (Mankind) The Crafty Ape και στο υπέρτατο I,Vigilante και αυτό που γινόταν άγγιξε ουκ ολίγες φορές τα όρια του παροξυσμού! Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πολλές χαρακτηριστικές στιγμές αυτής της εμφάνισης θα επικεντρωθώ όμως σε αυτές που με άφησαν κυριολεκτικά αποσβολωμένο! Όταν ήχησαν οι νότες του "Of A Lifetime" ένιωσα σα να βρισκόμουν κάπου στην Αμερική των late 70's και είχα μπροστά μου τους θεούς Journey (μια από τις πλέον αγαπημένες μου μπάντες).Εξαιρετική διασκευή και μια Miriam Wolf να σου σηκώνει την πέτσα με την ερμηνεία της (αν και τα είχε τσούξει και με το παραπάνω). Η ώρα του "Rise Up and Fight" που παραλίγο να οδηγήσει σε κανονική εξέγερση τον κόσμο που βρισκόταν στο Eightball (και άντε μετά να σε πιστέψουν αν έλεγες ότι γινόταν pogo σε post-rock συναυλία) και τα μηνύματα συμπαράστασης που πέρασε η μπάντα στο κοινό (γιατί να μην ξεχνιόμαστε,οι Crippled Black Phoenix είναι μια μπάντα με πολιτικές ανησυχίες) και φυσικά το κλείσιμο αυτής της βραδιάς με τα Bella Ciao/ El Pueblo Unido, Jamás Será Vencido που έδωσε την νότα του διαφορετικού που όλοι χρειαζόμασταν!
Γενική εικόνα; Απλά απερίγραπτη! Πιστεύω πως όσα έγραψα είναι πολύ λίγα μπροστά σε αυτά που αυτή η μπάντα με έκανε να νιώσω! Μια βραδιά γεμάτη ποιοτική μουσική,δημιουργική οργή και μουσικούς οργασμούς. Μια βραδιά από την οποία θα περάσει καιρός για να συνέλθουμε και μια βραδιά που κατάφερε να χαραχτεί στην συναυλιακή μας μνήμη!
Και για ιστορικούς λόγους το setlist των CBP
(Photos by Karolina Tsirogianni-stagespotting.com- και για μια ακόμη φορά γαμάτες!)
Με το κοινό να έχει αυξηθεί αισθητά οι οικείοι πλέον σε όλους μας Sleepstream ανέβηκαν στη σκηνή με την γνωστή πολυμελή σύνθεση τους. Τα σχόλια που γίνονται γι αυτούς πολλά και πολλές φορές όχι και τόσο θετικά. Μαϊντανοί (το πιο χαλαρό σχόλιο) ή μη,κανείς δεν μπορεί να πει ότι είναι μια μπάντα που δεν παράγει πολύ ωραίες μελωδίες. Άλλοι χαρακτηρίζουν τις συνθέσεις τους πολύ μονότονες και κοινότυπες,αλλά αν αναλογιστούμε τον χρόνο ζωής τους σαν μπάντα και το ιδιαίτερο ύφος της μουσικής τους νομίζω ότι τέτοια σχόλια τους αδικούν! Για να μιλήσουμε όμως για την ουσία της εμφάνισης τους,θα πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν για μια ακόμη φορά εξαιρετικοί. Το τσέλο και το βιολί δίνουν έναν έξτρα ατμοσφαιρικό ύφος στον ήχο τους ενώ οι συνθέσεις,που προέρχονται από το ντεμπούτο άλμπουμ τους,είναι πολύ προσεγμένες και αισθητικά άψογες! Μοναδική δική μου ένσταση είναι η στατικότητα που έχουν επί σκηνής,στατικότητα που έχω την αίσθηση πως με τον καιρό θα αποτινάξουν. Το κοινό παρόλα αυτά τους υποδέχτηκε πολύ ζεστά και τους χάρισε απλόχερα το χειροκρότημα για μια ακόμη μεστή εμφάνιση!
Και για ιστορικούς λόγους το setlist των CBP
(Photos by Karolina Tsirogianni-stagespotting.com- και για μια ακόμη φορά γαμάτες!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου