Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Uh Huh Her-Nocturnes (Plaid Records 2011)


Μία session μουσικός και μία ηθοποιός. Άραγε αυτός ο συνδυασμός τι θα μπορούσε να δημιουργήσει; Μα φυσικά μια από τις ομορφότερες εκπλήξεις που έχουμε συναντήσει στη μουσική την τελευταία 3ετία και μιλώ φυσικά για το electro pop δίδυμο των Uh Huh Her.Mε όνομα εμπνευσμένο από τον ομώνυμο δίσκο της PJ Harvey και με πολύ μεγάλο μουσικό ταλέντο,ίσως να μην είχαν προκαλέσει τόσο μεγάλη αίσθηση όταν το 2008 κυκλοφορούσαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους,"Common Reaction". Αυτή τη φορά όμως και με τονέο τους πόνημα "Nocturnes" είναι βέβαιο πως θα το καταφέρουν.

Αυτή τη φορά το δίδυμο έκανε πολύ προσεκτικές κινήσεις και αυτές δείχνουν να αποδίδουν. Όπως οι ίδιες λένε χαριτολογώντας το νέο τους άλμπουμ είναι βασισμένο στο σκοτάδι,επειδή η Camila Grey συνήθιζε να έχει έμπνευση για τα τραγούδια που το απαρτίζουν κυρίως τη νύχτα(!). Από την άλλη όμως είναι εμφανές ότι δεν βιάστηκαν για τη νέα τους δισκογραφική δουλειά. Δούλεψαν πολύ μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια και βελτίωσαν κατά πολύ τον ήχο και την αισθητική τους.

Το "Marstorm" με το οποίο ανοίγει το άλμπουμ είναι ένα πολύ όμορφο pop κομμάτι. Με ενέργεια στα σημεία που πρέπει σου αφήνει ένα αίσθημα πλήρωσης από την πρώτη κιόλας ακρόαση του.Το "Another Case" που ακολουθεί μοιάζει να έχει έναν πιο σαφή ραδιοφωνικό προσανατολισμό. Προσεγμένο στη σύνθεση του με πολύ ωραία μέρη μπάσου και με μια ισορροπημένη δομή είναι βέβαιο πως θα βρει θέση σε αρκετές playlists.Συνέχεια με το "Disdain" και αν και οι ρυθμοί ανεβαίνουν το παιχνιδιάρικο feeling που σου βγάζει το συγκεκριμένο τραγούδι είναι διάχυτο στην ατμόσφαιρα.Το "Wake to Sleep" είναι ένα ακόμα δείγμα ανάλαφρης pop μουσικής.Λιγάκι μελαγχολικό,αλλά μελωδικό έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να σε κάνουν να το αγαπήσεις.Από την άλλη το "Human Nature" με προβλημάτισε αρκετά. Όχι ότι δεν είναι ένα όμορφο τραγούδι,απλά το όλο συναίσθημα που βγάζει ήχησε,στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον,λιγάκι ανακόλουθο σε σχέση με την μελωδία που το ντύνει.

Το "Many Colors" είναι μια από τις εξαιρετικά ευχάριστες εκπλήξεις του άλμπουμ.ένα τραγούδι που θα μπορούσε να έχει θέση σε πάμπολλά soundtrack,και ένα τραγούδι που καταφέρνει να βγάζει έναν πολύ όμορφο αισθησιασμό σε όλη τη διάρκεια του.Πιο άγριο και πραγματικά σκοτεινό το "Debris" που ακολουθεί. Ίσως μονότονο για κάποιους,σίγουρ αόμως μια διαφορετική νότα μέσα σε αυτή την κυκλοφορία.Αν μπορούσα να διακρίνω μια αδύναμη στιγμή σε αυτό το άλμπουμ,αυτή σίγουρα θα ήταν το τραγούδι "Criminal". Μπορεί βέβαια εγώ να είμαι ο παράξενος,αλλά με άφησε παντελώς αδιάφορο. Κάτι που σίγουρα δεν θα μπορούσε να συμβεί με το "Same High".Χορευτική pop στα καλύτερα της και ρυθμός που καταφέρνει να σε ανεβάσει.Το ερώτημα που θέτει το "Darkness Is" δεν ξέρω αν μπορεί να απαντηθεί,σίγουρα όμως δίνεται απάντηση στο κατά πόσο αυτό το δίδυμο ξέρει να δημιουργεί όμορφα ηχοτοπία. Και όταν φτάνει τελικά η ώρα του αποχωρισμού,το "Time Stands Still" μας αποχαιρετά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Low tempo ρυθμός και ένα τραγούδι γεμάτο συναίσθημα και μελωδία.

Όλοι όσοι περίμεναν ένα δίσκο στο ίδιο ύφος με το EP Black & Blue που κυκλοφόρησε νωρίτερα η μπάντα ίσως και να απογοητευθούν από το Nocturnes. Όλοι όμως όσοι παρακολουθούν την μπάντα είναι σίγουρο ότι θα νιώσουν το πόσο έχουν εξελιχθεί και θα εντυπωσιαστούν από αυτή την κυκλοφορία. Δίχως πολλές φανφάρες και χωρίς τα τραγούδια που θα κάνουν μπαμ κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα άλμπουμ που θα συζητηθεί και ένα άλμπουμ που οι λάτρεις της pop μουσικής θα αγαπήσουν.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου