Λένε ότι τα πιο όμορφα πράγματα δημιουργούνται συχνά από εκεί που δεν το περιμένεις.Και είναι σίγουρο πως ο John Kunkle,δεν περίμενε να δημιουργήσει κάτι τόσο όμορφο όσο οι New Division,όταν ξεκινούσε το συγκεκριμένο project στο φοιτητικό του δωμάτιο,κάπου πίσω στο 2005.
Και μπορεί το σκοτάδι που αποπνέει το "Shadows" να μην μοιάζει και τόσο όμορφο,παρόλα αυτά καταφέρνει να γίνει μια δίοδος διαφυγής από τα τετριμμένα της μουσικής! Και πως να μην τα καταφέρνει,όταν ξεκινά με ένα τραγούδι όπως το "Opium". Εξαιρετικό,σχεδόν ηδονιστικό θα έλεγα γεμάτο με ένταση και νεανική φρεσκάδα μας εισαγάγει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε ένα απίστευτης ποιότητας άλμπουμ.Με το ίδιο feeling,αν και πιο χορευτικό το "Shallow Play" που ακολουθεί.Το "Sense" δημιουργεί πραγματική αίσθηση με τον ανάλαφρο ρυθμό του νοσταλγική διάθεση που βγάζει στον ακροατή.Το ομώνυμο "Shadows" λειτουργεί ουσιαστικά σαν μουσική γέφυρα για το χορευτικό "Violent" που ακολουθεί. Ένα τραγούδι υψηλής αισθητικής με έντονες επιρροές από την early electro και ΕΒΜ μουσική σκηνή που σίγουρα θα γοητεύσει πολλούς.Στο ίδιο ύφος πάνω κάτω και το "Soft" το οποίο ρίχνει μαι κλεφτή ματιά βέβαια προς τους Depeche Mode των πρώτων ημερών.
Shoegaze αισθητική και πιο σκοτεινές ατμόσφαιρες στο "Munich". Ρυθμοί ανεβασμένοι,κιθάρες πιο δυνατές κι ένα τραγούδι που σημαίνει την πρώτη ουσιαστική ηχητική διαφοροποίηση στο ύφος του άλμπουμ.Το "True Lies" έντονα ηλεκτρονικό αλλά αρκετά αδιάφορο και φλύαρο σαν άκουσμα,μαζί με την μουσική γέφυρα του "La Noire" μας οδηγούν στο "Hearts For Sale". Ένα τραγούδι αρκετά προκλητικό και αρκετά διαφορετικό σε σχέση με το κλίμα και την διάθεση των υπολοίπων του άλμπουμ. Επίμονο beat,πιο εκμοντερνισμένος ήχος και σίγουρα μια αξιομνημόνευτη εμπειρία. Άξιο μνήμης και αναφοράς βέβαια και το "Special" που ακολουθεί. Με μια Tears For Fears πινελιά και με μια πολύ όμορφη σε σύλληψη και εκτέλεση μελωδία,καταφέρνει αν μαγνητίσει εύκολα τον ακροατή.Μοντέρνο,όσον αφορά τον ηχητικό του προσανατολισμό,και το "Memento",με ρυθμό που καταφέρνει να σε ταξιδέψει. Η ταξιδιάρικη διάθεση διατηρείται με την μουσική γέφυρα του "Shadows II",για να μας οδηγήσει με ασφάλεια στο υπέροχο "Saturday Night",ένα τραγούδι που με τον υπέροχο ρυθμό του είναι βέβαιο πως θα παίξει ψηλά σε πολλές playlists.Και κάπου εκεί αναπάντεχα έρχεται το τέλος!
Κοιτάζοντας συνολικά το "Shadows" μετά την μία και πλέον ώρα ακρόασης του,μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι είναι ένα άλμπουμ που σε αφήνει με μια πικρή γεύση στο φινάλε. Πικρή όχι γιατί στερείται μουσικής ποιότητας,αλλά πολύ απλά γιατί σε κάνει καθ όλη την διάρκεια του να θες κι άλλο και πάνω που σε έχει φτιάξει τελειώνει.Παρόλα αυτά μέσα από τα τραγούδια του ανακαλύπτεις πόσο αρμονικά μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους διάφορα μουσικά είδη από την dance rock μέχρι την chill wave μουσική. Ο ίδιος ο Kunkle χαρακτήρισε την συγκεκριμένη κυκλοφορία σαν ένα δίσκο γεμα΄το "νοσταλγία δοσμένη με μια πιο μοντέρνα πινελιά". Εγώ θα το χαρακτηρίσω απλά απλούστατα σαν ένα από τα πιο συναισθηματικά μουσικά ταξίδια που έχω βιώσει τα τελευταία χρόνια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου