Όταν έσκασαν μύτη στο μουσικό πλανήτη το 2008 με το single τους "Remember Pepper?",όλοι στην indie κοινότητα άρχισαν να μιλούν για το next best thing στο συγκεκριμένο είδος. Οι ίδιοι οι Still Corners φρόντισαν να δικαιώσουν σε μεγάλο βαθμό τον χαρακτηρισμό αυτό με τα επόμενα singles που κυκλοφόρησαν (το κάπως αδύναμο "Fall in Love" και το πραγματικά εξαίσιο "Endless Summer") και να που επιτέλους ήρθε η ώρα και για την πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά τους.
Το Creatures of an Hour έρχεται ουσιαστικά για να επιβεβαιώσει με τον πλέον εμφατικό τρόπο τις μεγάλες προσδοκίες που είχαμε για την συγκεκριμένη μπάντα.Η τετράδα από το Λονδίνο μας παρουσιάζει μια εξαιρετική δουλειά που ακροβατεί ανάμεσα στην αισιοδοξία και την μελαγχολία και η οποία περιέχει μερικά από τα πιο όμορφα indie tracks που έχουν γραφτεί ποτέ.
Ξεκίνημα στο άλμπουμ με το "Cuckoo",ένα τραγούδι που είχε από νωρίς προκαλέσει αίσθηση. Βέβαια εδώ ουσιαστικά λειτουργεί σαν εισαγωγή στη μουσική μαγεία που ακολουθεί,με την αργόσυρτη μελωδία του και τα σχεδόν ελεγειακά φωνητικά του.Το "Circulars" που ακολουθεί θα μπορούσε με άνεση να αποτελέσει κομμάτι ενός soundtrack αφιερωμένου σε κάποιο καταραμένο τσίρκο καθώς ο επαναλαμβανόμενος ρυθμός του organ στο υπόβαθρο κυριολεκτικά σε υπνωτίζει. Πράγμα διόλου ενοχλητικό αν σκεφτείς πως στη συνέχεια ακολουθεί το πραγματικά μνημειώδες "Endless Summer",που είναι ίσως από τα πιο μελαγχολικά και μελωδικά indie τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ.Στο ίδιο ύφος και το "Into the Trees" που και αυτό με τη σειρά του καταγράφεται στις κορυφαίες στιγμές του άλμπουμ.Το πρώτο μισό του άλμπουμ κλείνει με το πιο vocal oriented,αλλά διόλου αδιάφορο "The White Season",στο οποίο οι τραγουδίστρια του γκρουπ,Tessa Murray,έχει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξεδιπλώσει το μοναδικό φωνητικό της ταλέντο.
Το δεύτερο μισό του άλμπουμ ξεκινά με το σκοτεινό και βαθύτατα συναισθηματικό "I Wrote in Blood". Η Murray για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται μοναδική και το όλο ηχητικό αποτέλεσμα ηχεί στα αφτιά μας ιδιαίτερα νοσταλγικό.Η μελαγχολία δεν εγκαταλείπει ούτε στο "The Twilight Hour" που ακολουθεί. Παρόλα αυτά καταφέρνει να μη γίνεται αφόρητη στον ακροατή,αλλά ουσιαστικά είναι η οδός πάνω στην οποία βαδίζει καθώς προχωρά σε αυτό το μουσικό μονοπάτι που δημιουργούν οι Still Corners.To "Velveteen" με αυτή την πιο dark cabaret αισθητική που αποπνέει προσωπικά δεν μου πολυάρεσε,αλλά σίγουρα πολλοί από εσάς θα το βρείτε ιδιαίτερα ενδιαφέρον.Ευτυχώς ακολουθεί το "Demons" που είναι πραγματικά ικανό να ξορκίσει κάθε δαίμονα μέσα μας. Εξαιρετική ακουστική μελωδία,δυνατό feeling και ένα τραγούδι ποτισμένο με συναίσθημα και μαγεία!Μαγεία που υπάρχει άφθονη και κατά την ακρόαση του "Submarine" που κλείνει το εν λόγω άλμπουμ. Εδώ οι ρυθμοί είναι λιγάκι πιο ανεβασμένοι και τα στοιχεία μιας πιο μελαγχολικής pop πινελιάς γίνονται πιο εμφανή.
Στα τεχνικά στοιχεία του άλμπουμ είναι σχεδόν βέβαιο πως έχει έναν κινηματογραφικό θα λέγαμε προσανατολισμό,καθώς όλα θα μπορούσαν να βρίσκονται στο soundtrack κάποιας ταινίας. Από εκεί και πέρα οι μελωδίες είναι καλοδουλεμένες,με το organ,το μπάσο το αργόσυρτο drumming και τα αιθέρια φωνητικά να είναι συνδυασμένα τόσο άψογα που θα μαγέψουν και τον πιο απαιτητικό.
Το "Creatures of an Hour" είναι μια κυκλοφορία με έντονο το chilly στοιχείο.Πέρα όμως από όλα αυτά είναι μια κυκλοφορία που αποδεικνύει το τρομερό μουσικό ταλέντο των Still Corners και είναι σίγουρα ένα από τα άλμπουμ που θα παίξουν ψηλά στις λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της φετινής,εξαιρετικής μέχρι τώρα,μουσικής χρονιάς!
μιλάμε για δισκάρα
ΑπάντησηΔιαγραφή