Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Cinema Red and Blue-Cinema Red and Blue (What's Your Rupture? 2010)

Οι Cinema Red and Blue είναι ουσιαστικά ένα supergroup,αποτελλούμενο από μέλη των Comet Gain και Crystal Stilts σε συνεργασία με τον Gary Olson από τους The Ladybug Transistor.Αυτή η παράξενη συνεργασία έχει κάτι το μοναδικό. Κάθε μέλος της μπάντας έφερε μέσα στους Cinema Red and Blue την δική του μουσική κουλτούρα και όλες αυτές συνενώθηκαν δημιουργώντας ένα υπέροχο αποτέλεσμα!

Το υλικό τους είναι μια μίξη δικών τους τραγουδιών και ορισμένων διασκευών. Τα δικά τους τραγούδια δείχνουν σαφέστατες garage επιροές καθώς και αρκετά Northern Soul στοιχεία,στοιχεία που χαρακτήριζαν εν πολλοίς και τον ήχο των Comet Gain. Χαρακτηριστικά προς αυτή την ηχητική κατεύθυνση κινούνται τα “Jesse Lee Kinkaid”  (μια εκπληκτική μπαλάντα) και το “Far Out Isn’t Far Enough” με τον βαρύ ήχο του.Τα υπόλοιπα δικά τους τραγούδια χαρακτηρίζονται από την κρυστάλλινη παραγωγή τους,αλλά δεν παύουν να είναι προσιτά σε ένα πιο εναλλακτικό κοινό! Πιασάρικη και η τακτική τους να μας παραθέσουν τραγούδια που να περιέχουν τη λέξη Ballad (“Ballad of a Vision Pure,” “Ballad of a Bus Stop,” και “Ballad of an All-Night Worker”). Η πραγματική έκπληξη όμως κρύβεται στο τραγούδι τους “Melanie Down”,καθώς πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα και πιο καθαρά pop τραγούδια που ηχογραφήθηκαν αυτό το χρόνο!

Όσον αφορά τις διασκευές τους,αυτές δεν είναι σε ιδιαίτερα γνωστά τραγούδια,γίνονται όμως με μεγάλο σεβασμό στα πρωτότυπα τραγούδια. Επιλέγουν το “Brave Words”  των Chills (με την συμμετοχή του Hamish Kilgour των The Clean),καθώς και τα “Same Mistakes” (Vic Goddard) και “You’re Gonna Screw My Head Off" (Len Bright Combo). Αυτό που δεν περιμένεις σίγουρα να διασκευάσουν όμως,και ευτυχώς το κάνουν, είναι το “Love in the Altitude” των Dead Moon που κατά τη γνώμη μου αποτελεί και την καλύτερη διασκευή που κάνουν!

Είναι ακόμα άγνωστο αν οι Cinema Red and Blue είναι ένα πρόσκαιρο project ή έχουν την προοπτική να γίνουν μια κανονική μπάντα. Το μόνο που ξέρουμε μέχρι στιγμής είναι πως μας προσφέρουν έναν πολύ καλό δισκο που δεν θα απογοητεύσει τον επίδοξο ακροατή του!

1 σχόλιο: