Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

You Say Party-XXXX (Paper Bag Records 2010)

Πως μια μοναχική λευκή καρδιά,που κοσμεί το κέντρο του εξωφύλλου,περιστοιχισμένη από ΧΧΧΧ και το όνομα του συγκροτήματος μπορούν να εκφράζουν την αγάπη; Φαινομενικά δεν μπορούν,αλλά αυτό το άλμπουμ στην ολότητα του διαπνέεται από αγάπη. Η αγάπη είναι αυτή που έκανε τους Υou Say Party να συνεχίσουν παρά το θάνατο του drummer τους Devon Clifford από εγκεφαλική αιμορραγία (και μάλιστα κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής περιοδείας τους).

Ίσως το ΧΧΧΧ να έρχεται να καλύψει το κενό του δεύτερου μισού του ονόματος τους (We say Die) το οποίο σκόπιμα "έκοψαν" προσπαθώντας μάλλον να ξορκίσουν μέσα τους το δαίμονα του παραπάνω τραγικού γεγονότος. Όπως και να έχει η μπάντα δεν επιστρέφει μόνο με νέα δισκογραφική δουλειά,αλλά και με μια ουσιαστική ηχητική στροφή προς το new wave,αφήνοντας πίσω τις disco/punk μελωδίες που χαρακτήρισαν τα προηγούμενα πονήματά τους. Για κάποιους οι δουλειές που προηγήθηκαν από τους You Say Party,είναι ανάξιες σχολιασμού,όμως με το ΧΧΧΧ αναγκάζουν τους πάντες να ασχοληθούν μαζί τους,γιατί πολύ απλά μας καταθέτουν τον πιο ουσιαστικό και ποιοτικό δίσκο τους μέχρι σήμερα.

Η στροφή στον ήχο τους,που αναφέραμε παραπάνω,γίνεται εμφανής από τις πρώτες κιόλας νότες του “There Is XXXX (Within My Heart)” που ανοίγει το δίσκο. Από εκεί και πέρα οι ίδιοι φροντίζουν να μας δώσουν άλλες εννέα εξίσου υπέροχες συνθέσεις. Προσωπικά ξεχώρισα τα "Glory" και "Μake XXXX" κυρίως για την παιχνιδιάρικη διάθεση που σου προκαλούν,καθώς και το “Dark Days”,που μοιάζει να είναι σαν μια επιστροφή στον 80's ήχο. Στο “XXXX/Loyalty” η μπάντα εκφράζει ένα ιδιαίτερα σκοτεινό μουσικό πρόσωπο το οποίο ίσως ξενίσει κάποιους από τους fans,αλλά λειτουργεί σαν κάθαρση συναισθημάτων για τους You Say Party!

Οι You Say Party άλλαξαν τον ήχο τους,δεν έχασαν όμως την ταυτότητα τους σαν μπάντα. Με πιο περίτεχνες μελωδίες και με στίχους έντονα εσωστρεφείς και προσωπικούς,παραδίδουν στο κοινό ένα άλμπουμ που δείχνει ξεκάθαρα το πόσο έχουν εξελιχθεί στην πορεία του χρόνου. Βέβαια το ρόστερ τους δεν θα παραμείνει το ίδιο (καθώς η Krista Loewen αντικαταστάθηκε από τον Robert Andow στα keyboards και ο Al Boyle πήρε τη θέση του πίσω από τα drums),αλλά ελπίζω το μέλλον να τους φέρει ένα βήμα πιο πάνω από το ήδη μεγάλο βήμα ανόδου που έκαναν με το ΧΧΧΧ.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου