Οι δύο πρώτοι δίσκοι που κυκλοφόρησε ο Springsteen μολονότι απέσπασαν διθυραμβικές κριτικές,με αποκορύφωμα αυτή του Jon Landau ("I saw rock and roll future and its name is Bruce Springsteen"), δεν κατάφεραν να φέρουν και τις αναμενόμενες πωλήσεις. Έτσι η Columbia έδωσε στην τρίτη κυκλοφορία του Springsteen ένα χαρακτήρα σχεδόν οριακό για το μέλλον της συνεργασίας τους. Του διέθεσε ένα τεράστιο ποσό για τις ανάγκες των ηχογραφήσεων και της παραγωγής και έκανε ότι ήταν δυνατό από πλευράς promotion (με αποκορύφωμα τα εξώφυλλα στα περιοδικά Time & Newsweek στις 27 Οκτωβρίου του 1975). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το "Born to Run" να αποτελέσει ένα πραγματικό εμπορικό και καλλιτεχνικό θρίαμβο. Όλοι οι δρόμοι ανοίγουν για τον Springsteen,και ο ίδιος μοιάζει ασταμάτητος. Και κάπου εκεί συμβαίνει κάτι που στην πορεία αποδείχθηκε μοιραίο. Ο παραγωγός των τριών πρώτων άλμπουμ του Springsteen, και manager του,Mike Appel τον εμπλέκει σε μια ανόητη δικαστική διαμάχη που σαν αποτέλεσμα έχει να μην μπορεί να κυκλοφορήσει τίποτα για τρία ολόκληρα χρόνια. Αιτία αυτής της διαμάχης ήταν το γεγονός ότι ο μουσικοκριτικός Jon Landau που αναφέραμε παραπάνω άρχισε να αναλαμβάνει τον ρόλο του manager του Springsteen γεγονός που θεωρήθηκε από τον Appel παραβίαση της μεταξύ τους συμφωνίας.
Τα τρία αυτά χρόνια απραξίας βγάζουν τον Springsteen από το προσκήνιο και έτσι εξαναγκάζεται να ξεκινήσει ουσιαστικά από το μηδέν. Ο καλλιτέχνης μοιάζει εξαιρετικά πικραμένος και η πικρία του αυτή εκφράζεται μέσα από τις μελωδίες και τους στίχους του "Darkness On The Edge Of Town". Ουσιαστικά ο δίσκος αυτός εκφράζει την απομόνωση που ένιωσε ο καλλιτέχνης και την προσπάθεια του να φύγει μέσα από όλη αυτή την κατάσταση.
Το "Darkness On The Edge Of Town" βγαίνει στην αγορά περιέχοντας 10 κομμάτια,στην ουσία όμως ο Springsteen ηχογράφησε πολλά περισσότερα στο διάστημα από το "Born to Run" μέχρι το "Darkness.....". Το "Promise" έρχεται για να φέρει στην επιφάνεια όλα τα τραγούδια που ηχογραφήθηκαν εκείνη την περίοδο και θα λέγαμε πως αποτελούν τα b-sides του "Darkness....". O όρος b-sides,βέβαια,στην περίπτωση αυτών των τραγουδιών είναι εντελώς αδόκιμος καθώς δεν συμπεριελήφθησαν στο άλμπουμ επειδή δεν ταίριαζαν με το κλίμα που ήθελε να περάσει η κυκλοφορία αυτή.
Τα τραγούδια αυτά φέρνουν αμέσως στο μυαλό του ακροατή τις μελωδίες που χαρακτήρισαν τις δύο πρώτες κυκλοφορίες στου Springsteen.Τραγούδια γλυκά,μελωδικά που ακούγονται στα αυτιά μας πολύ οικεία. Από τα τραγούδια αυτά λείπει η σκοτεινή διάθεση που χαρακτηρίζει το "Darkness....." και υπάρχει σε έντονο βαθμό μια νότα αισιοδοξίας.Επίσης μέσα στα τραγούδια του "Promise" συναντάμε τις πρώιμες ιδέες,τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά,τραγουδιών που εμφανίζονται στο επικών διαστάσεων "Βorn in the U.S.A." του 1984.
Η τριετής απουσία του Springsteen και της μπάντας του από τα μουσικά δρώμενα επέφερε σημαντικά κέρδη σε άλλους καλλιτέχνες. Ο Springsteen διαθέτει στην Patti Smith το εξαιρετικό "Because the Night",εκείνη του προσθέτει την δική της πινελιά (χωρίς να κάνει σημαντικές αλλαγές) και το κάνει ένα τραγούδι αθάνατο στην πορεία του χρόνου (ακούστε την εκτέλεση του Springsteen,στο Promise και είμαι βέβαιος πως θα νιώσετε τον ίδιο ακριβώς ηλεκτρισμό). Οι Pointer Sisters παίρνουν το "Fire" (το οποίο αρχικά προοριζόταν για τον Elvis,αλλά τον πρόλαβε ο θάνατος) και κάνουν τεράστια επιτυχία. Και ο Springsteen δυστυχώς έμενε στην αφάνεια!
Αυτό το γεγονός είναι πραγματικά θλιβερό αν σκεφτεί κανείς πως την περίοδο που ηχογραφήθηκαν αυτά τα τραγούδια η E Street Band που συνόδευε τον Springsteen βρίσκεται στην καλύτερη της φόρμα. Ο Roy Bittan είναι ένας μάγος του πιάνου και οι Clarence Clemons (σαξόφωνο) και Steve Van Zandt (κιθάρα) είναι πραγματικά εκτελεστικά μοναδικοί. Ο τελευταίος μάλιστα είχε ενεργό ρόλο και στην παραγωγή των περισσότερων από αυτά τα τραγούδια.
Ο ίδιος o Springsteen υποστηρίζει πως τα τραγούδια του "Promise" θα έπρεπε να κυκλοφορήσουν εκείνη την εποχή και να λάβουν της αναγνώρισης που τους άρμοζε.Η ιστορία όμως δεν μπορεί να αλλάξει και έστω και εν έτι 2010 έχουμε την τύχη να απολαύσουμε αυτά τα πραγματικά διαμάντια.
Σε γενικές γραμμές το "Promise" δεν είναι το άλμπουμ που θα εισαγάγει κάποιον στην μαγεία του "Boss". Eίναι περισσότερο μια κυκλοφορία για τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του,για να μπορούν να έχουν την πλήρη εικόνα του έργου του.Η ποιότητα του σίγουρα δεν είναι η ίδια με αυτή των άλλων άλμπουμ του,η καλλιτεχνική και ιστορική του αξία όμως είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση και σίγουρα έχει την δική του θέση σε κάθε σοβαρή δισκοθήκη. Οι πιο ψαγμένοι μπορούν να ψάξουν και την σούπερ έκδοση "The Promise: The Darkness On The Edge Of Town Story", που ανάμεσα σε πολλά άλλα περιέχει το αυθεντικό άλμπουμ καθώς και το ντοκιμαντέρ που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου