Με αργά synths και ξερά beat ο δίσκος ξεκινα με το πολύ κοντινό στον ήχο των Autechre, The Days Will Get Long Again.Το ίδιο μοτίβο συναντάμε στα 5 πρώτα τραγούδια με τον Rupert σαν γνήσιος Goth να ακούγεται μελαγχολικός και συναισθηματικά συντετριμμένος. Αυτό όμως αρχίζει να σε υποψιάζει στα τραγούδια που ακολουθούν,μοιάζοντας περισσότερο με αδυναμία στην παραγωγή του άλμπουμ παρά με συναισθηματική έκφραση του καλλιτέχνη,σε τέτοιο σημείο ώστε να εύχεσαι να είχε καλύψει αυτό το κακό αποτέλεσμα με κάποια effects!
Δυστυχώς τα φωνητικά από πλευράς της Ζola Jesus προσθέτουν ελάχιστα στο αποτέλεσμα και το παράξενο είναι πως δεν έχουμε κανένα ντουέτο.Τα οπερετικά φωνητικά της δεν αναδεικνύονται καθόλου μέσα από τις συνθέσεις του Ruppert,μοιάζοντας να χρησιμοποιούνται σε λάθος τραγούδια καθώς ταιριάζουν περισσότερο σε πιο αργές μελωδίες. Από την άλλη οι ψίθυροι του Xiu Xiu (γιατί αυτά δεν μπορείς να τα πεις φωνητικά) σε αφήνουν με την αίσθηση ότι θα ήθελες κάτι παραπάνω. Δεν λέω βέβαια ότι ο Xiu Xiu δεν προσφέρει τίποτα,καθώς όλο αυτό το ambient ηχοτοπίο και σχεδόν απόκοσμος ήχος φέρουν την δική του σφραγίδα.
Δυστυχώς η συμμετοχή δύο τόσο μεγάλων ονομάτων δεν είναι ικανή για να δώσει το απαραίτητο boost σε αυτή την κυκλοφορία. Ίσως αν είχαν πιο ενεργή συμμετοχή στις συνθέσεις και την παραγωγή το αποτέλεσμα να ήταν τόσο όμορφο όσο και στις προσωπικές τους δουλειές. Οι υπόλοιποι απλά ακούστε και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου