School of Seven Bells-Disconnect from Desire (Vagrant 2010)

Οι School of Seven Bells γράφουν σχετικά απλά τραγούδια. Αντιθέτως όμως με άλλες μπάντες που στο όνομα της απλότητας μένουν στάσιμα αυτή η μπάντα μοιάζει διαρκώς να εξελίσσεται. Όπως και στο πρώτο άλμπουμ τους "Alpinisms" έτσι και εδώ η μελωδία είναι αυτή που μετράει. Κάθε τραγούδι βρίσκει το δρόμο του μέσα από άμεσα αναγνωρίσιμες και γλυκιές μελωδίες, οι οποίες συμπληρώνονται από το αρμονικό τραγούδισμα των δίδυμων αδελφών Claudia & Alejandra Deheza. Όλο αυτό το σκηνικό ντύνεται με τον αρμονικό ήχο που βγάζουν οι κιθάρες και τα synthesizers! Οι συνθέσεις είναι απλές χωρίς πολλές φανφάρες,γυρίσματα και ξεσπάσματα. Δίνεται βάση κυρίως στο στίχο που εικονοποιεί σε κάθε τραγούδι μια ιστορία! ΄Ολα αυτά δεν γίνονται εξαιτίας της μουσικής του ένδοιας αλλά επειδή έτσι εκφράζουν πιο ξεκάθαρα τον βαθύτερο εαυτό τους.

Ο ήχος τους απαλός με εμφανή shoegaze περάσματα,χωρίς όμως βίαιες εξάρσεις. Οι μόνες εξάρσεις στον ήχο των School of Seven Bells είναι οι συναισθηματικές εξάρσεις που σου προκαλούν. Τα φωνητικά εμφανώς κυριαρχούν της μουσικής και αυτό γίνεται ηθελημένα στην παραγωγή του άλμπουμ. Τα 80's synth pop περάσματα και η 90's αισθητική δίνουν μία γλυκήτητα στο όλο άκουσμα. Τα φωνητικά είναι εκπληκτικά και δεν έχουν απλά τον ηγετικό χαρακτήρα που τους αρμόζει,αλλά λειτουργούν κι αυτά σαν ένα όργανο μέσα σε όλα τα άλλα που συνθέτουν τη μουσική τους.

Αν και μιλάμε για μία αμιγώς Αμερικάνικη μπάντα, ο ήχος τους τίνει περισσότερο προς τον Βρετανικό με μία Celtic προσέγγιση. Η μουσική σύνθεση ομοιάζει με αυτή της Κέλτικης παραδοσιακής μουσικής ,προσφέροντας την ίδια ηρεμία και μουσική εμπειρία. Αυτό ακριβώς είναι και το σημείο που δείχνει την συνθετική ευελιξία του συγκροτήματος. Ο παραλληλισμός αυτός βέβαια γίνεται επικίνδυνος για το είδος που αντιπροσωπεύουν,αλλά οι School of Seven Bells δείχνουν πως ελέγχουν την κατάσταση.

Η School of Seven Bells δεν είναι πλέον μια καινούρια μπάντα ούτως ώστε να στηριχτούν στο φρέσκο του ήχου τους. Επίσης σε αντίθεση με το ντεμπούτο τους το "Disconnect from Desire" δεν σε κερδίζει αμέσως. Η αγάπη σου γι αυτό μεγαλώνει καθώς το ακούς! Το εναρκτήριο "Windstorm" κάνει έντονη εντύπωση με την σχεδόν άρρωστη επανάληψη του και απλή ομορφιά του. Το peak του άλμπουμ όμως έρχεται στα τραγούδια "Babelonia" & "Joviann" τα οποία έιναι ικανά να σβήσουν ατυχής στιγμές όπως το "Dust Devil". H ακρόαση αυτού του δίσκου μοιάζει με την ανατολή του ήλιου. Μουντή και απρόθυμη αρχικά και ζεστή,φωτεινή και μεγαλιώδης όσο περνά η ώρα! Γι' αυτό ακριβώς το αλλόκοτο συναίσθημα οι School of Seven Bells αξίζουν της προσοχής σας!