Όταν βλέπουμε έναν καλλιτέχνη να κυκλοφορεί το ομώνυμο άλμπουμ του,αναπόφευκτα το μυαλό μας πάει σε κάποιον νεαρό φέρελπη τραγουδοποιό που μας παρουσιάζει την πρώτη του δισκογραφική δουλειά. Όσον αφορά την ηλικία και τις ελπίδες που μας γεννά ο καλλιτέχνης πέφτουμε μέσα στην αρχική υπόθεση. Στην περίπτωση όμως του Νορβηγού Sondre Lerche το ομώνυμο του άλμπουμ ήρθε μετά από επτά δισκογραφικές δουλειές σε μια καριέρα που μετρά ήδη δέκα χρόνια!
Πολλοί θα θεωρήσουν πως ο επονομαζόμενος και Nick Drake της Νορβηγίας δίνει το όνομα του σε αυτό το άλμπουμ σηματοδοτώντας το κύκνειο άσμα του,αλλά και πάλι θα κάνουν λάθος. Ακούγοντας με προσοχή την συγκεκριμένη κυκλοφορία καταλήγω στο συμπέρασμα πως ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί το όνομα του σε αυτή του την κυκλοφορία δίνοντας ταυτότητα στον ήχο του σε ένα άλμπουμ που βρίθει από όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του ήχου του που μας έχουν παρουσιαστεί στις προηγούμενες δουλειές του.
Το "Sondre Lerche" είναι γεμάτο μελωδία στα 40 λεπτά που διαρκεί.H folk αισθητική κυριαρχεί σε κάθε τραγούδι,χωρίς βέβαια να λείπουν και τα περάσματα από την μελαγχολική pop μέχρι και την ερωτική low-tempo bossa nova συνθέτοντας ένα ηχητικό τοπίο εξαιρετικά ενδιαφέρον.Ο ίδιος ο Lerche ηχεί σαν τροβαδούρος άλλης εποχής παρασύροντας τον ακροατή με την ερμηνεία του σε ένα πανέμορφο μουσικό ταξίδι.Είναι ουσιαστικά ένας ποιητής που μέσα από τον στίχο του και την ερμηνεία του εικονοποιεί στον ακροατή κάθε τι που σκέφτεται και λέει.Στον τομέα της παραγωγής τόσο ο ίδιος ο Lerhe όσο και οι συνεργάτες του Kato Ådland και Nicolas Verhnes αποφεύγουν να κάνουν κάτι το πομπώδες,αφήνοντας την απλότητα και την πέρα από κάθε αμφισβήτηση,ποιότητα των τραγουδιών να μιλήσει από μόνη της.
Είμαι βέβαιος ότι θα λατρέψετε τα "Private Caller" με τον παιχνιδιάρικο ρυθμό του,το θαυμάσιο pop ήχο του "Go Right Ahead",την απλότητα του "Domino",τον σχεδόν ερωτικό ρυθμό του "Living Dangerously" και φυσικά τον ευφορικό ρυθμό του "When the River".
Δέκα χρόνια μετά το ντεμπούτο του ο Sondre Lerche δεν είναι και κάποιο "τέρας" μουσικής πρωτοτυπίας. Παραμένει όμως ένας καλλιτέχνης πιστός στον ήχο του,ήχο που μάλιστα φροντίζει να εξελίσσει σε κάθε νέα του κυκλοφορία. Μπορώ να πω με περισσή βεβαιότητα πως το νέο ομώνυμο του άλμπουμ είναι ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει μέχρι τώρα. Είναι ένα άκουσμα ευχάριστο και προκλητικό για τις αισθήσεις και δείχνει αν μη τι άλλο πως όσο περνούν τα χρόνια η καλλιτεχνική ποιότητα του νεαρού Νορβηγού διαρκώς ωριμάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου