Η δεύτερη μέρα του διήμερου φεστιβάλ στο Pustervik κάθε άλλο παρά αδιάφορη ήταν καθώς ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να δω δύο συγκροτήματα που βρισκόταν στη λίστα των must see που έχω φτιάξει εδώ και καιρό.Η προσέλευση του κόσμου βέβαια ήταν επιεικώς απογοητευτική (ήμασταν δεν ήμασταν 150 άνθρωποι),αλλά ευτυχώς η βραδιά εξελίχθηκε καλύτερα από ότι περίμενα.
Λίγο μετά τις 20:00 έσκασαν μύτη επί σκηνής τρεις πιτσιρικάδες,που όπως μας συστήθηκαν είναι τρεις φίλοι από το Miami που ήταν χαρούμενοι που έπαιζαν για πρώτη φορά στη Σουηδία.
Και πριν καλά καλά τελειώσουν τον χαιρετισμό τους τσίτωσαν απευθείας τα γκάζια. Η ενέργεια που έβγαλαν επί σκηνής για τα επόμενα 65 λεπτά με άφησε κυριολεκτικά με το σαγόνι στο πάτωμα. Πραγματικά ασταμάτητοι με το ένα τραγούδι να διαδέχεται το άλλο και το μουδιασμένο,αρχικά, κοινό να χορεύει σαν τρελό στους ρυθμούς τους. Ο κιθαρίστας τους Gabriel μπορεί να μη μας έδειξε καθόλου τη φάτσα του,αλλά μόνο που το έβλεπα να παιζει,να τραγουδάει και να κοπανιέται ταυτόχρονα πρέπει να ομολογήσω πως εντυπωσιαστηκα. Από την άλλη ο Diego στα drums κυριολεκτικά τα έσπαγε (παίζει να έσπασε πανω απο 5 μπαγκέτες σε μια ώρα), ενώ ο Danny στο μπάσο μάλλον ήταν ο πιο σοβαρός της παρέας. Τα γνωστά τους τραγούδια παρέλασαν όλα στο σετ τους (βέβαια μου έλειψε το Baroness) και το κοινό σχεδόν δεν τους άφηνε να κατέβουν από τη σκηνή μετά το πέρας της εμφάνισής τους.
Με μια διακοπή 15 λεπτών έφτασε η στιγμή να απολαύσω ζωντανά ένα συγκρότημα που ήθελα πραγματικά να δω. Με νέο άλμπουμ στις αποσκευές τους,αλλά όχι και με τη φήμη μιας δυναμικής μπάντας στις ζωντανές της εμφανίσεις,οι Crystal Stilts,πάτησαν το πόδι τους επί σκηνής.
Με πολλά τραγούδια από το τελευταίο τους άλμπουμ Nature Noir και με πολύ όμορφα visuals να τους συνοδεύουν έδειξαν πως στη σκηνή το έχουν,ακόμη κι αν η μουσική τους πολλές φορές είναι σκοτεινή και μελαγχολική. Αυτός που σίγουρα δεν το έχει είναι ο τραγουδιστής τους Brad Hargett. Tι κι αν η σκηνική του παρουσία είναι συμβατή με τη μουσική των Stilts, η φωνή του,παρά τα εφέ που ήταν φορτωμένη και παρά το γεγονός ότι ο ηχολήπτης την είχε επιτηδευμένα χαμηλά,δε μπορούσε να βγει,ενώ σε πολλά σημεία ήταν παντελώς εκτός τόνου. Βέβαια αυτό διόλου δεν πτόησε το κοινό που έδειχνε να απολαμβάνει αυτό που έβλεπε. Σε 75 συνολιά λεπτά εμφάνισης οι Crystal Stilts αγνόησαν επιδεικτικά το πρώτο υπέροχο άλμπουμ τους αλλά μας ξεπλήρωσαν με δυνατές στιγμές από τις υπόλοιπες δουλειές τους. Κάπου γύρω στις 22:30 (ένεκα της ημέρας) όλα τελείωσαν και σχεδόν μηχανικά βρέθηκα εκτός του συναυλιακού χώρου.
Καθόλα επιτυχημένο συναυλιακό Σ/Κ (για μια ακόμη φορά) και πλέον περιμένουμε να ζήσουμε τις χαρές αυτές της εβδομάδας για να τα ξαναπούμε. Μέχρι τότε,και για την ιστορία το σετ των Crystal Stilts περιελάμβανε τα:
+ το Blood Barons σαν δώρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου