Φαίνεται πως ορισμένες μπάντες βρίσκονται σε έναν έντονο δημιουργικό οργασμό γι' αυτό και δεν προκαλεί καμιά έκπληξη το γεγονός ότι οι Drums σχεδόν πριν κλείσει χρόνος από την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ τους επανέρχονται δισκογραφικά με το "Portamento".Βέβαια ένα τέτοιο εγχείρημα μπορεί να θεωρηθεί από πολλούς σαν άσκοπη βιασύνη,αλλά στην περίπτωση μας κάτι τέτοιο δεν ισχύει καθώς ουσιαστικά αυτό το άλμπουμ ηχεί σαν τη συνέχεια του ντεμπούτου τους,σαν τα μουσικά εκείνα κεφάλαια που ήταν απαραίτητα για να έχουμε μια ολοκληρωμένη,πλέον,πρώτη εικόνα αυτής της μπάντας.
Σε αυτό ακριβώς το συμπέρασμα μπορεί να καταλήξει οποιοσδήποτε ακούγοντας τις πρώτες κιόλας νότες του εισαγωγικού "Book of Revelation",το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να έχει θέση στο πρώτο τους άλμπουμ.Η συνταγή πολύ απλή. Ανάλαφρες Pop μελωδίες με στακάτη μπασογραμμή,απλά μα συνάμα παιχνιδιάρικα κιθαριστικά μέρη και φωνητικά που ταλαντεύονται ανάμεσα στην εφηβική αθωότητα και την πρώιμη ενηλικίωση.Από εκεί και πέρα όλο το υπόλοιπο άλμπουμ κινείται ακριβώς σε αυτό το ρυθμό σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που σχεδόν καταντά κλισέ.
Βέβαια μέσα σε αυτό το μονότονο,για κάποιους,κλίμα,βγαίνουν στην επιφάνεια διαμάντια όπως το υπέροχο "Days" και το "Money",το οποίο ανετότατα θα χαρακτήριζα σαν το πιο δυνατό τραγούδι της συγκεκριμένης κυκλοφορίας.Από εκεί και πέρα τα "Hard to Love" και "I Don't Know How to Love" μοιάζουν ουσιαστικά σαν ένα τραγούδι που ατυχώς χωρίστηκε στα δύο. Εξαιρετικές μελωδίες,αλλά ακατανόητος διαχωρισμός.Το "Searching for Heaven" πέρασε και δεν άγγιξε διεκδικώντας τον τίτλο του πιο αδιάφορου track,ευτυχώς όμως το "Please Don't Leave" που ακολούθησε με αποζημίωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Γεύση από πρώτο άλμπουμ και στα "If He Likes It Let Him Do It" και "I Need a Doctor",με το πρώτο να δημιουργεί μια υπέροχη σκοτεινή και μελαγχολική ατμόσφαιρα και το δεύτερο να πετυχαίνει με χαρακτηριστική ευκολία να ακούγεται άνοστο!Ευτυχώς το κλείσιμο του άλμπουμ αφήνει μια γλυκιά γεύση ακρόασης.Μπορεί ο ρυθμός του "In the Cold" να είναι μονότονος,αυτό όμως σε τίποτα δεν στερεί την ποιότητα και το συναίσθημα που αποπνέει αυτό το τραγούδι!Όταν,δε,αρχίζει να παίζει στα ηχεία το "How it End" μένεις με με ένα χαμόγελο ικανοποίησης από την απίστευτα απλή και καλοπαιγμένη Pop που ηχεί στα αυτιά σου.
Δεν θα ήταν ντροπή να παραδεχτούμε ότι οι Drums δεν είναι τόσο συνθετικά όσο και εκτελεστικά η πιο προικισμένη μπάντα στον πλανήτη. Δεν θα ήταν επίσης ψέμα αν λέγαμε πως η κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ ήταν κίνηση βιαστική καθώς το να κυκλοφορείς ουσιαστικά το δεύτερο μέρος του ντεμπούτου σου δεν ενέχει και τόσο μεγάλη σοφία.Παρόλα αυτά με το "Portamento" οι Drums αποδεικνύουν πως έχουν την απαραίτητη αισθητική για να παράγουν αυτό που λέμε "ποιοτική Pop" μουσική και αυτό σίγουρα δεν θα τους αφήσει να χαθούν στην άβυσσο της μουσικής βιομηχανίας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου