Camera Obscura-Desire Lines (4AD 2013)

Ακόμα και για τον πιο περίεργο ακροατή οι Camera Obscura αποτελούν μια ιδιόμορφη περίπτωση συγκροτήματος.Μπορεί να τους θεωρεί πολύ light,μπορεί να τους θεωρεί αχρείαστα μελαγχολικούς,μέχρι και καταθλιπτικούς,παρόλα αυτά όμως τους αισθάνεται πάντα τόσο οικείους προς αυτόν.Αυτό γιατί σε καποιο από τα τραγούδια τους και σε κάποια από τις ερμηνείες της Tracyanne Campbell βρίσκει κάτι που του θυμίζει την δική του ζωή.Αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία των Camera Obscura και αυτή την συνταγή ακολουθούν και στη νέα τους δισκογραφική δουλειά!

Το Desire Lines δεν έχει να παρουσιάσει κάτι καινοτόμοσ τον ήχο του συγκροτήματος.Οι  μουσικές τους φόρμες παραμένουν σταθερές,η 50's-60's νοσταλγικότητα παραμένει αναλλοίωτη,και η μελαγχολία είναι το κυρίαρχο στοιχείο.Μέσα στην ήρεμη αύρα που σου βγάζει το Desire Lines σίγουρα κάποιος μπορεί να ξεχωρίσει το "William's Heart" που όπως και να το κάνεις σου κολλάει στο μυαλό,ενώ μια παράξενη νότα αισιοδοξίας βγαίνει από το "I Missed Your Party".Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως τα υπόλοιπα τραγούδια είναι αδιάφορα.Το αντίθετο θα υποστήριζα.

Για τους απαιτητικούς το Desire Lines ίσως φανεί βαρετό,καλό μεν,αλλά όχι ξεσηκωτικό,καλογραμμένο,αλλά όχι το άλμπουμ που θα σε σημαδεύσει.Δεν θα έχει άδικο σε όλα αυτά,αλλά δεν πιστεύω ότι περίμενε από τους Camera Obscura κάτι πραγματικά καινοτόμο.Αυτό που κάνει αυτό το εξαιρετικό συγκρότημα,είναι να μετατρέπει σε τραγούδια σκηνές από τις ζωές μας και μοιράζεται άγχη και μελαγχολίες μας.Ναι το ξέρω είναι βαρετό αυτό,αλλά δε γνωρίζω και πολλά συγκροτήματα που να το πετυχαίνουν!