Όταν το 2010 οι Soft Moon κυκλοφορούσαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους η μουσική κοινότητα αποθέωνε την μουσική μεγαλοφυία του Luis Vasquez.Αυτός ο ωμός ήχος που συνδύαζε άριστα το post-punk των 80's με τον industrial ήχο βρήκε μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό και τους δημιούργησε μια αρκετά μεγάλη βάση οπαδών.Από τη στιγμή που οι Soft Moon ανακοίνωσαν το Zeros όλοι περιμέναμε με ανυπομονησία να ακούσουμε τι άλλο ιδιαίτερο είχε να μας παρουσιάσει αυτή η μπάντα.Και ομολογουμένως μετά από αρκετές ακροάσεις δεν μπορώ επ' ουδενί να νιώσω απογοητευμένος.
Το Zeros ηχητικά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ένα εύπεπτο άλμπουμ.Τα synths που σε κάποια σημεία κυριαρχούν ηχούν σαν πραγματικό τείχος και φέρνουν στο μυαλό τις πιο σκοτεινές μέρες των Cure. Oι μπασογραμμές παραπέμπουν απευθείας σε Joy Division και σε συνδυασμό με το drumming δημιουργούν ένα γρανιτένιο rythm section.Μέσα σε όλα αυτά αν προσθέσουμε και ένα σύνολο επιρροών από όλο το φάσμα του post-punk,industrial και experimental ήχου μπορούμε με βεβαιότητα να μιλήσουμε για ένα άλμπουμ που είναι αδύνατο να σε αφήσει αδιάφορο.
Τα τραγούδια που απαρτίζουν αυτήν την κυκλοφορία δε σου αφήνουν κανένα περιθώριο να τα χαρακτηρίσεις συμβατικά και συνηθισμένα,καθιστώντας το Zeros ένα άλμπουμ που είτε το λατρεύεις είτε το μισείς.Στα 8 ουσιαστικά κομμάτια που το απαρτίζουν (γιατί το πρώτο και το τελευταίο λειτουργούν περισσότερο στη λογική του intro και outro) κάποιος θα δυσκολευτεί πραγματικά να ξεχωρίσει τις στιγμές μεγαλείου από τις στιγμές μετριότητας. Και πως να το κάνεις αυτό όταν έχεις να αντιμετωπίσεις την industrial καταιγίδα του "Machines",το βουτηγμένο στις 80's επιρροές "Zeros" και το ηχητικά ανυπέρβλητο έρεβος του "Insides"Πως να παρακάμψεις τραγούδια που είναι διαποτισμένα από το πνεύμα των Cure όπως τα "Remember The Future" και "Crush".Πως μπορείς να αγνοήσεις τον εξαιρετικό ήχο των "Die Life","Lost Years" και "Want".Μέσα σε αυτό το σύνολο των μινιμαλιστικών ήχων,η φωνή του Vasquez ξεπροβάλλει επιβλητική και ηχεί σαν να απαγγέλει μια ελεγεία αφιερωμένη στο σκοτάδι των ηχοτοπίων που δημιουργεί.
Το Zeros είναι ένα άκρως σκοτεινό και δυσνόητο άλμπουμ.Άλλοι μπορούν να το χαρακτηρίσουν Darkwave,άλλοι ολοκληρωτικά Industrial.Κάποιοι μπορεί να το τοποθετήσουν στη σφαίρα του σκληρού,σκοτεινού post-punk. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Soft Moon κατάφεραν και πάλι να δημιουργήσουν ένα άλμπουμ προκλητικό σε κάθε δευτερόλεπτο της ακρόασης του και ένα άλμπουμ που σε αφήνει με την επιθυμία να ξαναβυθιστείς μέσα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου