Σίγουρα αποτελεί ντροπή για μια πόλη που θέλει να υπερηφανεύεται για το μουσικόφιλο κοινό της,αλλά όπως και να το κάνουμε ο post-rock ήχος δεν έχει πολυάριθμους οπαδούς στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Παρόλα αυτά η εικόνα της προσέλευσης του κόσμου στο συγκεκριμένο live ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντική!
Το όλο πακέτο μπορεί να μην είχε τα τρανταχτά ονόματα,είχε όμως σίγουρα δύο από τις πλέον ανερχόμενες μπάντες του είδους και μια εξαιρετική,αν και νέα,μπάντα της πόλης που ετοίμασε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το έδαφος γι αυτό που θα ακολουθούσε.
Οι Sleepstream δεν γνωρίζω πόσο χρόνο ζωής έχουν σαν σχήμα. Σίγουρα όμως αυτό που έδειξαν επί σκηνής δεν έμοιαζε με την εικόνα μιας μπάντας που παίζει για πρώτη φορά ζωντανά (και ναι είναι αλήθεια ήταν η πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση!). Το σετ του μικρό μεν,ουσιαστικότατο δε και βασισμένο στην επερχόμενη κυκλοφορία τους "A Waltz With The Seventh Crane" δεν άφησε αδιάφορο τον κόσμο που είχε συγκεντρωθεί στον χώρο και σίγουρα δημιούργησε την κατάλληλη ατμόσφαιρα για τις δύο μπάντες που ακολουθούσαν.
Οι Midas Fall για τους περισσότερους ήταν το σίγουρο χαρτί της βραδιάς! Ένα συγκρότημα που έχει καταφέρει από πέρυσι να δημιουργήσει ντόρο γύρω από το όνομα του χάρη στον εξαιρετικό τους ήχο και την μοναδική μουσική του ποιότητα.Αυτά ακριβώς τα στοιχεία κατάφεραν να επιβεβαιώσουν και επί σκηνής.Το σετ τους,υπερπλήρες,περιείχε σχεδόν ότι έχουν κυκλοφορήσει. Ξεχωριστή βέβαια στιγμή της εμφάνισής τους υπήρξε η διασκευή στο πασίγνωστο πλέον τραγούδι "Hurt" των Nine Inch Nails που πραγματικά συγκίνησε και γοήτευσε.Μουσικά αυτή η μίξη post-rock ήχου και trip hop μοιάζει ονειρική,όπως ονειρικό είναι και το εκτελεστικό τους ταλέντο (αν και πολύ νεαροί),όπως και η ερμηνευτική ικανότητα της τραγουδίστριας τους Elizabeth Heaton η οποία πραγματικά μαγεύει κάθε φορά που τραγουδά!
Όταν είχε έρθει η ώρα για το μεγάλο,κατά την προσωπική μου άποψη,όνομα της βραδιάς ένιωθα 100% έτοιμος να ταξιδέψω μέσα στη μουσική τους. Oι Tides From Nebula σίγουρα δεν διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας για την μουσική τους,παρόλα αυτά όμως λειτουργούν σαν μια καλοκουρδισμένη και αλάνθαστη μουσική μηχανή που παρασύρει στο πέρασμά της τα πάντα. Δυναμικοί,ενεργητικοί σε βαθμό που σου προκαλούσε απορία και με ήχο κρυστάλλινο διέλυσαν κυριολεκτικά τα πάντα. Το σετ απλά περιείχε τα πάντα,και σε εκτελέσεις πολύ πιο "βαριές" και δυναμικές από ότι τις ακούμε στα άλμπουμ τους. Μέσα στα 90 περίπου λεπτά της εμφάνισής τους απέδειξαν πως αν και σχετικά νέοι στο χώρο δεν είναι καθόλου ψαρωμένοι και με αέρα μπάντας που έχει χρόνια στην πιάτσα έδωσαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο τα διαπιστευτήρια τους. Highlight της βραδιάς το κλείσιμο του σετ τους με το "Tragedy Of Joseph Merrick" στο τέλος του οποίου οι δύο κιθαρίστες βούτηξαν σαν μανιακοί στον κόσμο και κατέληξαν να παραδώσουν τις κιθάρες τους σε δύο ανθρώπους από το ανυποψίαστο κοινό!
Η γενική εικόνα αυτής της συναυλίας μόνο θετικές εντυπώσει μπορεί να αφήσει.Τρεις εξαιρετικές μπάντες,κόσμος πολύς (δεδομένης της ημέρας και του ενδιαφερόμενου κοινού γι αυτόν τον ήχο) και ήχος που άγγιζε το τέλειο συνέθεσαν ένα σκηνικό που έκανε την συγκεκριμένη βραδιά αξιομνημόνευτη και έθεσε αρκετά ψηλά τον πήχη για την συνέχεια. Μακάρι στο εγγύς μέλλον να έχουμε τη χαρά να απολαύσουμε κι άλλα τέτοια show στην πόλη μας.
Για την ιστορία το setlist των Tides From Nebula περιελάμβανε τα:
Higgs Boson
Shall We?
It Takes More Than One Kind Of Telescope To See The Light
When There Were No Connections
The Fall Of Leviathan
White Gardens
Sleepmonster
----------------------------------
These Days, Glory Days
Tragedy Of Joseph Merrick
(και ίσως κάνα δυο ακόμα που μου ξέφυγαν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου