Οι Chapel Club σε αυτό το ντεμπούτο άλμπουμ τους συγκεντρώνουν όλα τα στοιχεία που πρέπει να έχει ένα ντεμπούτο. Φρεσκάδα στον ήχο (αν και δεν αποφεύγουν τις μιμήσεις) και τραγούδια σαφώς εμπορικά προσανατολισμένα και προσανατολισμένα στο να αρέσουν σε συγκεκριμένη μερίδα του κοινού. Όλα καλά και άγια θα μου πείτε,αλλά αν σε αυτά προσθέσουμε και την ατυχή συγκυρία να ηχούν τόσο ίδια με τις μουσικές τους επιρροές τότε κάτι δεν πάει σίγουρα καλά.
Ναι δεν φταίει ο τραγουδιστής τους Lewis Bowman που ακούγεται σαν η νεανική version του Ian McCulloch,αλλά φταίνε όλοι τους όταν η μουσική που τον συνοδεύει είναι τόσο όμοια με τους Echo and the Bunnymen. Φταίνε όλοι όταν κάποιος άσχετος ακροατής ακούσει τη μουσική τους και τους μπερδέψει με τους My Bloody Valentine.Αρκετά έγινα κακός όμως. Όπως είπα στο ξεκίνημα οι Chapel Club είναι μια πολύ καλή μπάντα και υπάρχουν στιγμές που το αποδεικνύει.
Το Palace έχει και τις λαμπρές του στιγμές,και σε αυτές σίγουρα ανήκει το Five Trees,με μια μελωδία που σου μένει με τη μία χαραγμένη στο μυαλό και σε κάνει ασυναίσθητα να κινηθείς στο ρυθμό της.Εξαιρετικό και το All the Eastern Girls (αν και ήχησε πολύ Pulp στα δικά μου αυτιά).Κορυφαία στιγμή του άλμπουμ για μένα το τραγούδι The Shore που θα βρει το δρόμο του σε πολλές playlists. Εξίσου καλό αν και πιο υποτονικό και το Fine Light.
Στα της παραγωγής τα πράγματα είναι κρυστάλλινα. Πολύ καλή δουλειά και αποτέλεσμα που δείχνει σιγουριά πως η μπάντα είναι φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα.Αυτό δε σημαίνει επανάπαυση όμως καθώς θα πρέπει να ξεφύγουν από το δανεικό μελόδραμα από άλλες μπάντες και να φτιάξουν κάτι προσωπικό και μοναδικό.
Με μια γενική ματιά το Palace σίγουρα δεν περιέχει τις νεότερες και φρεσκότερες μουσικές ιδέες που έχουμε ακούσει. Γίνεται όμως φανερό πως η μπάντα έχει πίστη στον εαυτό της και στις δυνατότητες της και αυτό σίγουρα θα τους οδηγήσει στην ωριμότητα και στην εξέλιξη του ήχου τους. Εξίσου σίγουρο είναι ότι αξίζουν της προσοχής μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου