Το διάλειμμα του Νick Cave με τους Grinderman έλαβε τέλος και έτσι άνοιξαν οι δρόμοι για την επιστροφή στο προσκήνιο των κακών σπόρων.Κάποια πράγματα έχουν όμως αλλάξει. Από το 2009 ο Mick Harvey δεν είναι πια στην παρέα και η απουσία αυτή πέραν του κενού που άφησε έφερε και τις αναμενόμενες αλλαγές.Ο Νick Cave και οι Bad Seeds δεν είναι πια αυτοί που γέμισαν με αυτή την όμορφη θλίψη τους τα εφηβικά μας χρόνια,δεν είναι καν οι αλητάμπουρες που μας ξεσήκωσαν με το ομολογουμένως παράξενο Dig Lazarus Dig.Αυτό όμως δε σημαίνει πως έχουν πάψει να ηχούν μαγικοί και να ασκούν αυτόν τον μοναδικό μαγνητισμό με τις μελωδίες του.Το νέο τους πόνημα Push The Sky Away αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Μπορεί για κάποιους ο τίτλος να προβοκάρει και να μας καλεί να ανοίξουμε τους οριζοντές του μυαλού μας στην ουσία όμως ο πάντα φλεγματικός Cave μας καλεί να ανοίξουμε την ψυχή μας και να εξερευνήσουμε τους φόβους μας.Με τρόπο που σε πολλούς από εμας θα φανεί βαρετός,ο μοναδικός αυτός καλλιτέχνης είναι ο σκοτεινός βάρδος που τραγουδα για την αγάπη και την απώλεια,αυτός που με τον σχεδόν πάντα ελεγειακό του τόνο ντυνει τη θλίψη μας και ενίοτε ενσαρκώνει τον φόβο και την λαγνεία μας.Η παρουσία σε αυτή την κυκλοφορία του Διόσκουρου του Warren Ellis τον διευκολύνει ακόμη περισσότερο σε αυτό του το έργο.Σε κάθε μελωδία,σε κάθε στίχο δημιουργείτε αυτή η σκοτεινή ατμόσφαιρα και αυτή η μελαγχολία που σε κάνει να θες να χαθείς μέσα της.Η βαθιά φωνή του Cave ήχει το ίδιο ερωτική σαν την πρώτη φορά που την άκουσες και σου χαρίζει μια απίστευτη αγαλλίαση και πνευαμτική ανάταση.
Μέχρι στιγμής το ευρύ κοινό ήρθε σε επαφή με τα "We No Who UR" και "Jubilee Street" των οποίων η ποιότητα είναι παραδεκτή από τους πάντες.Τι γίνεται όμως με τα υπόλοιπα τραγούδια του άλμπουμ;Προσωπικά μπορώ να πω πως ξεχώρισα το "Waters Edge" με τον μυστηριακό ήχο του και την ποιητική ερμηνεία του Cave.To "Mermaids" που βρίσκει τον Cave να μιλά και πάλι για τον Θεό.Το "Higgs Boson Blues" που ηχεί σχεδόν κινηματογραφικό και φυσικά το ομώνυμο τραγούδι που κλείνει το μουσικό ταξίδι που σου προσφέρει αυτό το άλμπουμ με τρόπο μοναδικό.
Ο Nick Cave μοιάζει να γέρασε,αλλά την τέχνη του δεν την έχει ξεχάσει.Οι Bad Seeds είναι μια καλοκουρδισμένη μηχανή ποιότητας,μια μηχανή στην οποία κάθε γρανάζι έχει ρόλο σημαντικό και στην οποία καθένας συμβάλλεισ την τελοιότητα του συνόλου με τον τρόπο του.Το "Push The Sky Away" είναι μια ακόμη κατάθεση ψυχής για την αγάπη,την θλίψη,την αφοσίωση και παρά το γεγονός ότι η ιστορία δεν θα το καταγράψει σαν ένα από τα κορυφαία άλμπουμ αυτού του σχήματος,είναι βέβαιο πως θα ηχήσει όμορφο και λυτρωτικό στον κάθε ένα που θα το ακούσει!
Μπορεί για κάποιους ο τίτλος να προβοκάρει και να μας καλεί να ανοίξουμε τους οριζοντές του μυαλού μας στην ουσία όμως ο πάντα φλεγματικός Cave μας καλεί να ανοίξουμε την ψυχή μας και να εξερευνήσουμε τους φόβους μας.Με τρόπο που σε πολλούς από εμας θα φανεί βαρετός,ο μοναδικός αυτός καλλιτέχνης είναι ο σκοτεινός βάρδος που τραγουδα για την αγάπη και την απώλεια,αυτός που με τον σχεδόν πάντα ελεγειακό του τόνο ντυνει τη θλίψη μας και ενίοτε ενσαρκώνει τον φόβο και την λαγνεία μας.Η παρουσία σε αυτή την κυκλοφορία του Διόσκουρου του Warren Ellis τον διευκολύνει ακόμη περισσότερο σε αυτό του το έργο.Σε κάθε μελωδία,σε κάθε στίχο δημιουργείτε αυτή η σκοτεινή ατμόσφαιρα και αυτή η μελαγχολία που σε κάνει να θες να χαθείς μέσα της.Η βαθιά φωνή του Cave ήχει το ίδιο ερωτική σαν την πρώτη φορά που την άκουσες και σου χαρίζει μια απίστευτη αγαλλίαση και πνευαμτική ανάταση.
Μέχρι στιγμής το ευρύ κοινό ήρθε σε επαφή με τα "We No Who UR" και "Jubilee Street" των οποίων η ποιότητα είναι παραδεκτή από τους πάντες.Τι γίνεται όμως με τα υπόλοιπα τραγούδια του άλμπουμ;Προσωπικά μπορώ να πω πως ξεχώρισα το "Waters Edge" με τον μυστηριακό ήχο του και την ποιητική ερμηνεία του Cave.To "Mermaids" που βρίσκει τον Cave να μιλά και πάλι για τον Θεό.Το "Higgs Boson Blues" που ηχεί σχεδόν κινηματογραφικό και φυσικά το ομώνυμο τραγούδι που κλείνει το μουσικό ταξίδι που σου προσφέρει αυτό το άλμπουμ με τρόπο μοναδικό.
Ο Nick Cave μοιάζει να γέρασε,αλλά την τέχνη του δεν την έχει ξεχάσει.Οι Bad Seeds είναι μια καλοκουρδισμένη μηχανή ποιότητας,μια μηχανή στην οποία κάθε γρανάζι έχει ρόλο σημαντικό και στην οποία καθένας συμβάλλεισ την τελοιότητα του συνόλου με τον τρόπο του.Το "Push The Sky Away" είναι μια ακόμη κατάθεση ψυχής για την αγάπη,την θλίψη,την αφοσίωση και παρά το γεγονός ότι η ιστορία δεν θα το καταγράψει σαν ένα από τα κορυφαία άλμπουμ αυτού του σχήματος,είναι βέβαιο πως θα ηχήσει όμορφο και λυτρωτικό στον κάθε ένα που θα το ακούσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου