Caspian-Waking Season (Triple Crown 2012)

Δεν είναι λίγοι αυτοί που μιλάνε τελευταία για έναν κορεσμό στους κόλπους της post-rock μουσικής και δεν έχουν άδικο. Ο συγκεκριμένος ήχος δημιούργησε ένα αναπάντεχο hype και όπως κάθε τι που είναι στην επικαιρότητα είχε σαν αποτέλεσμα τον μιμητισμό και την επανάληψη μέσα από μπάντες ηχητικούς κλώνους,δημιουργών με μεγαλύτερη συνθετική αστείρευτη έμπνευση. Ευτυχώς οι Caspian δεν υπήρξαν ποτέ σε αυτή την κατηγορία και αν το ΥΠΕΡΤΑΤΟ Tetria του 2009 δεν έλαβε την αναγνώριση που του άξιζε,το φετινό Waking Season ήρθε για να αποκαταστήσει την δικαιοσύνη όσον αφορά αυτήν την πραγματικά υπέροχη μπάντα.

Από τεχνικής πλευράς το άλμπουμ είναι σχεδόν αψεγάδιαστο. Η επιλογή του Matt Bayles (Isis,Mastodon) για την παραγωγή αποδείχτηκε λίρα εκατό για τους Caspian μιας και ο συγκεκριμένος κύριος κατάφερε να δώσει στον ήχο τους όλα εκείνα τα στοιχεία που θα τον καθιστούσαν τέλειο. Η μπάντα παίζει σα να μην υπάρχει αύριο και ο Bayles παίρνει αυτό τον στιβαρό ήχο και με απλές πινελιές του προσδίδει μια πρωτόγνωρη τελειότητα.

Από την πλευρά τους οι Caspian δείχνουν πιο ώριμοι και πιο δεμένοι παρά ποτέ. Κάθε τους σύνθεση είναι τόσο καλά δουλεμένη που δεν αφήνει περιθώριο στον ακροατή να αποσπαστεί από την διαδικασία ακρόασης του άλμπουμ. Οι συνθέσεις τους έγιναν πιο δομημένες πλέον,με μια σταδιακή ανάπτυξη των ηχητικών κλιμάκων τους που σου δίνει την αίσθηση ότι πλησιάζεις σε ένα οργασμικό τελείωμα κάθε φορά που ο ρυθμός εναλλάσσεται.

Μέσα σε 10 τραγούδια οι Caspian μας πηγαίνουν ένα μουσικό ταξίδι που δεν θες να τελειώσει. Μέσα σε αυτά τα τραγούδια σίγουρα ξεχωρίζει το "Procellous",το οποίο είναι σα να ακούς την δημιουργική ένωση των Tangerine Dream και του Brian Eno με τοn post-rock ήχο στα καλύτερα του.Πρόκειται για ένα τραγούδι που τουλάχιστον προσωπικά εμένα με έχει σημαδέψει σε αυτή την κυκλοφορία.Το "Gone In Bloom And Bough" σε γεμίζει σε κάθε του νότα,ενώ τα σημεία έξαρσής του σε διαπερνούν σαν ηλεκτρισμός στο άκουσμά τους.Το "Halls Of Summer" προσδίδει όλη εκέινη την απαραίτητη γαλήνη που χρειάζεται κάποιος και σε παραδίδει με ασφάλεια στην γαλήνη του Akiko το οποίο έχει πολλά από εκείνα τα στοιχεία των late Radiohead που αγαπήσαμε.Το "Long The Desert Mile" είναι ένα ακόμα ισχυρό ηχητικό χαστούκι που σε κάνει να αναρωτιέσαι τι καλύτερο μπορεί άργα να δώσει ακόμα αυτή η μπάντα,ενώ το "Fire Made Flesh" με το οποίο κλείνει αυτή η κυκλοφορία μοιάζει σα να είναι ο ιδανικός επίλογος σε αυόν τον ηχητικό οργασμό που βιώνεις ακούγοντας το Waking Season.

Θα παραδεχθώ πως το post-rock το θεωρούσα είδος σε παρακμή μέχρι τη στιγμή ακρόασης του Waking Season.Μπορεί πολλές φορές αυτή η μουσική να μη διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας,όταν όμως την ακούς μέσα από τις συνθέσεις συγκροτημάτων όπως οι Caspian,πείθεσαι,ακόμα κι αν είσαι ο πλέον σκληρός κριτής,πως υπάρχει ελπίδα γι αυτό το είδος.Οι δικαιοσύνη αποκαταστάθηκε και έστω και με τρία χρόνια καθυστέρηση οι Caspian επιβάλλεται να θεωρηθούν μια μπάντα που ανήκει στην ελίτ του post-rock ήχου.Τα υπόλοιπα είναι ιστορία,μια ιστορία που μπορείτε να ζήσετε μέσα από την ακρόαση αυτού του φανταστικού άλμπουμ.