Όταν πέρυσι
έσκασε το ντεμπούτο των Holograms δεν ήταν λίγοι αυτοί που έσπευσαν να μιλήσουν για την πιο συνατή post-punk δουλειά που κυκλοφόρησε τα τελευταία
10-15 χρόνια.Οι Σουηδοί λοιπόν βάλθηκαν να διαψεύσουν τους πάντες και η νέα
τους δισκογραφική δουλειά είναι ένα ακόμη πιο ηχηρό μήνυμα και μια ακόμη πιο
ισχυρή δήλωση για το τι εστί post-punk ήχος στο σήμερα.
Το Forever είναι άλμπουμ με συμπαγή δομή από την
αρχή μέχρι το φινάλε του.Τα synths έχουν δώσει τώρα τη θέση τους σε κιθάρες που τσακίζουν με το ρυθμό τους
και σε ένα rhythm section που
δημιουργεί μια απίστευτα κλειστοφοβική ατμόσφαιρα.Ο ήχος τους είναι πλέον πολύ
πιο βαρύς και ο ακροατής είναια δύνατο να αγνοήσει αυτό που ακούει.
Μέσας το Forever υπάρχουν στιγμές που το πρωτόλειο post-punk συναντά τον δυναμισμό του gothic-rock ήχου σε ένα κράμα που κυριολεκτικά
τσακίζει κόκκαλα.Μοναδική παραφωνία ίσως,κατά την προσωπική μου γνώμη πάντα,το
τραγούδι “Ättestupa” που ηχεί εμφανώς πιο αδύναμο σε σχέση με τα
υπόλοιπα.Από την άλλη κορυφαίες στιγμές συναντάμε πολλές με τα “Flesh &
Bone” και “Laughter Breaks
The Silence” να είναι αυτές που
σίγουρα θα μνημονεύονται για πολύ καιρό.
Είναι βέβαιο πως
το Forever δεν είναι το peak των Holograms.Είναι εμφανής η διαφορά σε σχέση με το ντεμπούτο
τους και οι Σουηδοί αρχίζουν να αποκτούν την δική τους μουσική ταυτότητα.Η
ωμότητα τους και το πάθος τους είναι ακόμα ατιθάσευτα,φανερώνουν όμως μια
μπάντα με ξαιρετικές προοπτικές.Είναι ένα συγκρότημα που μαζί με τους Iceage ηχούν λιγότερο τεχνικοί μια πιο αληθινοί
από τους Savages και σίγουρα
πολύ πιο post-punk και
λιγότερο εμπορικοί σε σχέση με τους White Lies.Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν είναι ικανό να μας
αποτρέψει από το να χαρακτηρίσουμε αυτή τη δισκογραφική δουλειά ως μία από τις
πλέον ενδιαφέρουσες για το 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου