Το καλό με τους these New Puritans είναι ότι πρόκειται για ένα συγκρότημα που διαρκώς ψάχνεται και διαρκώς εξελίσσεται χωρίς παρόλα αυτά να ρίχνει την ποιότητα της μουσικής του.Από το post-punk πέρασμα του "Beat Pyramid" του 2008,ήρθε η oriental έξαρση του "Hidden" του 2010 και τώρα,στο 2013,με το νέο τους άλμπουμ "Field of Reeds" καταφέρνουν να δώσουν μια λυρικότητα που θα μπορούσε να αποτελέσει το χαρακτηριστικό τους γνώρισμα για τα επόμενα χρόνια.
Ηχητικά το άλμπουμ ρέπει σε πιο κλασσικές μουσικές φόρμες,γεγονός που δεν το κάνει και τόσο εύκολα προσβάσιμοσ τον μέσο ακροατή.Θα έλεγα μάλιστα πως είναι πολύ πιθανό στην ακρόαση των 2-3 πρώτων τραγουδιών να έχετε ήδη βαρεθεί αλλά,ως γνωστόν,τα καλά άλμπουμ θέλουν περισσότερες της μίας ακροάσεις για να τα εκτιμήσεις.Οι συνθέσεις είναι περίπλοκες και ο ακροατής μόνο αν τις ακούσει πολλές φορές θα εκτιμήσει το βάθος και την ποιότητα τους.Όσο η ακρόαση συνεχίζεται καταλαβαίνεις πως οι These New Puritans δεν προσπαθούν να εντυπωσιάσουν περιττά,αλλά προσπαθούν να μεταλαμπαδεύσουν στο κοινό τους μια μουσική γλώσσα διαφορετική από αυτή που ίσως θα περιμέναμε.Διάφορες μουσικές επιρροές περνούν μέσα από τις νότες τους. progressive ήχοι,νεορομαντικά περάσματα,πειραματική rock,αλλά όλα δοσμένα με ένα τρόπο που κινείται περίτεχνα πάνω στην λεπτή γραμμή που μπορεί να κάνει κάτι από όμορφο παταγώδη αποτυχία.Για καλή τους τύχη όμως δεν περνούν τη γραμμή αυτή.
Το άλμπουμ ξεκινά με το "The Way I Do" να μας μαγεύει και τον Jack Barnett να αφήνει χώρο για να αναδειχθεί η αισθαντική φωνή της Elisa Rodriguez,που συνεχίζει να μας μαγεύει και στα "Dreams","V(Island Song)" και "Spiral".Σίγουρα το "Fragment Two" είναι το πιο χαρακτηριστικό τραγούδι αυτής της δουλειάς και σίγουρα αυτό που είναι πιο προσιτό στον ακροατή.Βέβαια δικό μου αγαπημένο είναι το "Νοthing Else" ένα πολύ προσεγμένο συνθετικά 8λεπτο μελαγχολικό τραγούδι,που είναι σίγουρο ότι θα σας μαγεύσει.
Είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι These New Puritans δημιούργησαν αυτό το άλμπουμ δίχως να ε΄χουν κάποιον προσανατολισμό εμπορικότητας.Ναι για πολλούς το Fields of Reeds είναι ένα κάκιστο και απόλυτα βαρετό άλμπουμ,ένα άλμπουμ που μόνο απόλαυση δε θα προσφέρει στον ακροατή,αλλά από όποια τεχνική πλευρά κι αν το κοιτάξεις αγγίζει την τελειότητα.Μιλάμε για ένα απόλυτα συγκρουσιακό αισθητικά άλμπουμ που ή θα το αγαπήσεις ή θα το μισήσεις. Μέση οδός δεν υπάρχει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου